Typografische postzegels zijn bij een breed publiek niet bijster geliefd en aansprekend. Na lezing van de achtergrondinformatie blijkt achter zo’n postzegel toch heel veel interessante info (met de nodige tegenstellingen) te zijn gestopt (verstopt), die niet meteen in het oog valt. Kennis ervan geeft de postzegel toch een veelzeggende uitstraling! Lees verder >> 

Een toevallige samenloop van omstandigheden in een relatief korte periode heeft gemaakt dat een zwarte periode van de scholenactie (1949 – 1964) in het jubileumjaar van de kinderpostzegel juist nu wordt belicht. Lees verder >> 

Algemeen bekend is dat Rembrandts Nachtwacht sinds 1808 in het Rijksmuseum hangt. Het schilderij hing oorspronkelijk gedurende 70 jaar aaneen in de Groote Sael van de Kloveniersdoelen. In 1715 is het in het Amsterdamse stadhuis / Paleis op de Dam terechtgekomen. Om het passend tussen twee deuren van Verblijfplaatsen van de Kleine Krijgsraadkamer (burgemeesterskamer) te plaatsen, is het links en aan de bovenkant ingekort. De huidige maten zijn 279.5 cm hoog en 453,5 cm breed. De oorspronkelijke naam van de Nachtwacht is Schutterscompagnie van kapitein Frans Banninck Cock en luitenant Willem van Ruytenburgh. Lees verder >> 

In twee recent door mij opgevoerde emissies (artikel 100 jaar Reddingsmaatschappij [31 maart], artikel Zeeman-emissie [7 april]) in combinatie met deze NIWIN-emissie is sprake van ellende, verderf, schipbreukelingen, oorlog-slachtoffers én leven-en-dood! Bepaald geen opwekkende aanleidingen voor postzegelemissies. Lees verder >> 

De Zeeman-postzegels (nvph 257/60) en de Reddingmaatschappij-postzegels (nvph 139/40) komen qua onderwerp met elkaar overeen. Beide emissies hebben met zeelieden en schipbreukelingen te maken, maar in uitvoering en vormgeving zijn ze tegengesteld van elkaar. Lees verder >> 

Grafisch ontwerper Piet Zwart (1885 – 1977) heeft vijf postzegels ontworpen in 1929/30 met daarop afbeeldingen met economische en culturele onderwerpen. Daarbij maakte hij gebruik van (voor een deel door hem zelf gemaakte) foto’s. Volgens een vast stramien heeft hij de foto’s in de postzegelrechthoek of naast elkaar, of gedeeltelijk over elkaar, of in het cirkelvormige medaillon geplaatst. Door de redelijk eenvormige ontwerpstijl van de vijf postzegels treedt het seriekarakter van de drie verschillende emissies op de voorgrond. Beide Goudse glazen postzegels zijn goede doelen-postzegels, waarmee geld voor het Fonds tot Herstel van de Goudsche Glazen werd ingezameld. Lees verder >> 

Ontwerpers voeren als afbeeldingen hoofd- en bijzaken op postzegels op. Op de 40 cent zomerzegel 1977 krijgt de bijzaak (muurboog-steunen) alle ruimte, terwijl de hoofdzaak (thermencomplex) bijzonder klein is opgevoerd. Zonder achtergrondinformatie met afbeeldingen is zeggingskracht van deze zomerpostzegel bijzonder beperkt. Lees verder >> 

Wanneer zullen Oekraïne en Gaza in staat zijn in vredestijd ook een Nationale Hulpzegel uit te geven, zoals ons land dat na één jaar en twee weken na de oorlog in 1946 wél heeft kunnen doen? Rusland en Israël zaaien meedogenloos verderf in beide landen met verwoesting, vernietiging en dood,  respectievelijk vanaf 24 februari 2022 en 7 oktober 2023. Wanneer zal de Oekraïense en Gazaanse Nationale Hulpzegel ooit verschijnen? Lees verder >> 

De huidige 27 landen, die tot de Europese Unie behoren, dienen zich uit te spreken over en positie bepalen bij het politieke standpunt van het Israëlisch-Palestijns conflict. Eenstemmigheid bereiken is een problematisch proces overeenkomstig het spreekwoord ‘Op zijn elven en dertigste’ iets uitvoeren. Sinds de 18e eeuw wordt met beide cijfers de trage voortgang bij de besluitvorming van de afgevaardigden uit de 11 steden en 30 grietenijen in Friesland aangeduid (de Europese Unie telt nu 27 landen, in 1997 slechts 15). Bij politiek bedrijven blijkt er  qua overlegtechniek geen nieuws onder de zon te zijn gekomen. Lees verder >> 

In 1999 heb ik naar aanleiding van de uitgifte van de ‘17e-eeuwse Nederlandse schilderkunst ’(ontwerper Piet Gerards [nvph 1826/35]) de uitgave ‘Schilderijpostzegels informatief nader aangekaart’ van de Vereniging voor Kinderzegels en Maximafilie samengesteld met medewerking van grafisch ontwerper Piet Gerards en PTT-ontwerpbegeleider Ferdie J. Sieben. De uitgave is vormgegeven door Henk Salet. Onderstaande tekst is aan de uitgave ontleend. Lees verder >> 

Met de uitgave van de jubileum-emissie ‘125 jaar Vereniging Rembrandt’ (nvph 2578) in 2008 stelde het bedrijfsleven het nog op prijs een postzegelemissie bij PTT aan te vragen. De belangstelling voor de uitgave van een postzegelemissie met zijn attentie- en promotiewaarde is verdwenen. Emissie-aanvragen zijn nu tot een minimum beperkt. Lees verder >> 

Door het schilderij met daarop het gezin / groepsportret van de rijke koopmansfamilie De Moucheron met 18 kinderen eens te vergelijken met de 20 fotoportretten op postzegels met vrouwen in klederdracht zult u ontdekken dat fotograaf Jimmy Nelson met ontwerper Larissa Rosvaenge op een moderne wijze met foto’s op dezelfde wijze als schilder Cornelis de Zeeuw (1540 – 1570) vrouwen hebben geportretteerd. De kenmerkende schilderstijl uit de 17e eeuw met zijn bijzonderheden heeft het tweetal op voortreffelijke wijze in de fotoportret-galerij weten te implanteren. Lees verder >> 

John Singleton Copley was een Amerikaanse kunstschilder. Hij was een zoon van Richard en Mary Singleton Copley, beiden van Ierse afkomst. Copley staat bekend om zijn portretschilderijen van belangrijke figuren in het toenmalige koloniale New England in het noordoosten van de Verenigde Staten. Zijn schilderijen waren toentertijd innovatief en hadden veelal betrekking op het luxe leven van deze personen. Lees verder >>

 

William Caparn werd geboren op 17 november 1855 in Newark-on-Trent, Nottinghamshire in Engeland. Hij was het oudste kind van William Horner Caparn, organist en muziekleraar, en zijn vrouw Sophia Warwick. Lees verder >>

 

a] Zodra je weet dat op de portretzegel Michiel de Ruyter staat, veronderstel je ook meteen dat op de hecht ermee verbonden zeeslagpostzegel o.a. het vlaggenschip ‘De Zeven Provinciën’ zal staan. Uit geraadpleegd bronnenonderzoek blijkt echter dat op de afbeelding schout-bij-nacht Willem der Zaan met de ‘Blauwe Reiger’ een Engels schip *) ramt. Lees verder >> 

Dit is geen gewoon verhaal, het is pure horror. En al is het eeuwenoud, het wordt ieder jaar weer opnieuw verteld met nog meer spanning, nog meer gruwel. Het speelt zich af in 1790 in Sleepy Hollow (vallei), een nederzetting van Nederlandse kolonisten, deel uitmakend van het plaatsje Tarry Town, New York. Washington Irving schreef dit korte verhaal in 1820. Samen met het verhaal van Rip van Winkle, ook van zijn hand, zijn het de eerste voorbeelden van Amerikaanse fictie met nimmer aflatende populariteit, met name in de tijd rondom Halloween. Lees verder >> 

In een brievenoctrooi van 6 augustus 1565 werd het eiland Sark door koningin Elizabeth I van Engeland en Ierland als leengoed van de kroon geschonken aan Helier, ook wel genoemd Hellier of Hillary de Carteret, eerste ‘Seigneur’ of ‘Lord’ van het eiland, zoon van Sir Philip Carteret. Helier had in 1563 het initiatief genomen om het ruige eiland Sercqe, later genoemd Sark, te gaan cultiveren en haalde daartoe boeren over om naar het eiland te komen om het land te ontginnen. Dat was zo’n succes dat de koningin hem beloonde met de alleenheerschappij over het eiland. Dat had voor de toekomst van het eiland grote gevolgen.

Lees verder >>

 

Vanaf oktober 1959 zijn Asterix en Obelix en zijn hondje Idéfix vaste figuren in de stripwereld van vandaag. Sindsdien zijn tientallen boeken verschenen waarin deze bijzondere Galliërs de hoofdrol spelen. Lees verder >>

 

Tijdens de Tweede Wereldoorlog waren de Kanaaleilanden de enige Britse gebieden die de Duitse bezetting te verduren kregen. Op 9 mei 1945 werden de eilanden bevrijd. Terwijl bijna een jaar eerder, op 6 juni 1944, de landingen van de geallieerden plaatsvonden op het strand van Normandië. Waarom bijna een jaar later de bevrijding van de eilanden?

Lees verder >>

 

Een marineschilder vervaardigt schilderijen die schepen, vooral oorlogsschepen, afbeelden in volle zee of voor anker in een baai of haven. Dit genre schilderijen werd vooral beoefend door kunstenaars tussen de 17de en de 19de eeuw. Het worden ook wel zeegezichten of zeestukken genoemd. Nederlandse kunstschilders die voornamelijk zeegezichten vervaardigden waren Willem van de Velde de Oude en zijn zoon. Een van de meest bekende marineschilders van Groot-Brittannië was Peter Monamy. Lees verder >>