Als je zo nu en dan een stukje schrijft, zul je je ook moeten voorstellen. Goed, ik ben Jacqueline van der Pas. Ik heb een man en twee kids. Een zoon van 28 en een dochter van 23. Een passie voor postzegels heb ik niet. In een ver verleden wel. In mijn jeugd spaarde ik fanatiek postzegels en mijn familie ook. Voor mij. Regelmatig lag de badkamer vol met drogende, afgeweekte postzegels. Ik was lid van een postzegelvereniging en zat zelfs in de een of andere commissie. Veilingen vond ik geweldig. Ergens is dat alles gestopt. Ik vermoed zo rond mijn puberteit. Toen werden andere dingen belangrijker. Mijn interesse voor postzegels is wel altijd gebleven. Wat mij fascineert, is dat er van de meeste alledaagse dingen en gebeurtenissen wel één of meer postzegels te vinden zijn. Of het nu gaat om heden of verleden. Er is altijd wel een postzegel die past bij een verhaal. En schrijven dat is mijn passie. Een goede combi dus, tussen oude en nieuwe passie.

Vorige week kuierde ik wat door Fiss, ons favoriete wintersportoord in Tirol. Bij de fotowinkel, annex speelgoedwinkel, souvenirshop, enzovoort, stond een reclamebord buiten. Reclame voor Murmeltiercrème. Een Murmeltier is een Alpenmarmot. Eén van de ongeveer 18 marmottensoorten die er wereldwijd bestaan (of bestonden). Een geslacht uit de familie van de eekhoorns. Zouden deze grappige, aandoenlijke diertjes werkelijk gedood worden om crème van te maken? Lees verder >> 

Bij veel gezinnen staat de skivakantie weer voor de deur. En al zal je er in Frankrijk, Zwitserland of Oostenrijk geen één tegenkomen, bij sneeuw moet ik vaak denken aan pinguïns. Eigenlijk een rare gedachte want pinguïns komen niet alleen op de Zuidpool voor. Ze leven ook in Zuid-Afrika, Zuid-Amerika, Australië, Nieuw Zeeland en zelfs op de Galápagoseilanden. De eilandengroep in de Stille Oceaan ter hoogte van de evenaar, waar schildpad Harriet vandaan kwam. Harriet konden we overigens afgelopen week weer regelmatig op televisie bewonderen, in verband met het Darwin-jaar. Lees verder >> 

Bij het opruimen laatst vond ik er één. Netjes beschermd door zacht, roze wc-papier zat het tussen de bladzijden van een van mijn favoriete kinderboeken, ‘Alleen op de wereld’. En dat was dit tot de verbeelding sprekende plantje ook bijna, alleen op de wereld. Tegenwoordig in het wild een zeldzame plant, maar zo’n 25 jaar geleden blijkbaar nog niet. Zo lang moet dit mooie bloemetje toch minstens wel tussen bladzijde 120 en 121 ingeklemd hebben gezeten. Ik was verrast, een échte edelweiss. Lees verder >> 

Soms, heel soms bespeur ik een dun laagje ijs op de sloten. En altijd maakt mijn hart dan een klein sprongetje van vreugde. Zouden we deze winter weer eens op écht ijs kunnen schaatsten? Heerlijk in de kou langs weilanden en kassen. Koek en zopie, gezelligheid. Ik krijg er altijd een beetje een nostalgisch gevoel van. Als ík dat al heb, hoe zou het de leden van de Vereniging ‘De Friesche Elf Steden’ dan vergaan? Lees verder >> 

"Verzamelen zit iedereen in het bloed" schreven Daan en Janneke op 24 november. Alhoewel het “postzegel verzamelvirus” huize van der Pas nog niet heeft bereikt, geloof ik dat graag. Wij hebben namelijk te kampen met de zeer besmettelijke giraffengekte. Lees verder >> 

Wie was Harriet? En wat was haar relatie met Charles Darwin? Ja, dé Darwin van de evolutietheorie. Zijn geliefde? Nee, dat was Emma Wedgwood. Inderdaad, ‘familie ván’. Zij was de kleindochter van de beroemde aardewerkfabrikant Josiah Wedgwood. Een klein tipje van de sluier; Harriet had met de Galápagoseilanden te maken. De naam van deze archipel komt van het  Spaanse woord voor zadel, galapagos dus. Maar wie was nu Harriet? Lees verder >> 

Rammelende skeletten, heksen op bezems, zwarte katten, pompoenen, bloeddorstige vampieren, spinnenwebben, spoken, trick or treat….. ook in Nederland denken wij direct: Halloween. Een huge celabration zoals vooral in de Verenigde Staten, maar ook in Canada, Ierland en het Verenigd Koninkrijk, is Halloween in ons land niet. Maar onder invloed van de amerikanisering, media en commercie wint Halloween steeds meer aan populariteit. Lees verder >> 

Het is misschien wel een van de mooiste vindingen ooit gedaan. Het braille. Als klein kind was ik al erg onder de indruk toen ik op school het brailleschrift onder ogen kreeg. Het fascineerde me dat blinden door het voelen aan puntjes, hele boeken kunnen lezen. En ook nu, zoveel jaren later, vind ik het braille nog steeds heel bijzonder. En waarschijnlijk velen met mij. Lees verder >> 

De een spaart gepassioneerd postzegels en een ander stort zich vol geestdrift op het kweken van pompoenen. Zo ook de twee Britse broers Ian en Stuart Paton. Zij kweekten een pompoen van 660 kilo en braken daarmee het Europese record. De pompoensoort die voor wedstrijden gebruikt wordt is de Atlantic Giant. En gigantisch is deze pompoen inderdaad. Ter vergelijking, 660 kilo pompoen is ongeveer 4300 appels. Lees verder >>