Tenminste één keer per jaar roept NPO Klassiek de luisteraars op om te laten weten welk muziekstuk de mooiste, of uitzonderlijke indruk heeft gemaakt. Zoiets kan natuurlijk ook op het gebied van postzegels, een zegel die herinneringen oproept, uit de afgelopen jaren of uit het verleden..
Gerelateerde artikelen
Dat overkwam mij bijvoorbeeld twee jaar geleden, 6 mei 2021, toen Duitsland een zegel van 80c uitgaf ter herinnering aan de 100e geboortedag van Sophie Scholl (1921-1943). Ze ging in 1942 in München biologie studeren, waar ze samen met haar broer Hans, die aan dezelfde universiteit medicijnen studeerde, de verzetsgroep Weisse Rose oprichtte. Samen gingen ze ook deelnemen aan het verspreiden van pamfletten. Op 18 februari 1943 werden ze daarbij betrapt, twee dagen later werden ze veroordeeld tot de doodstraf en nog dezelfde dag geëxecuteerd (guilitine).
Duitsland herdacht 6 mei 2021 de 100e geboortedag met een indrukwekkende zegel waarop haar foto en haar laatste woorden: So ein herlicher, sonniger Tag und ich soll gehen. Was liegt an meinem tod, wenn durch unser Handen Tausende von Mensschen ausgerütteld und geweckt werden.
Waarom deze zegel? Hij herinnert me, twee jaar geleden en nu, aan een gebeurtenis in 1943. Als jongen van acht was ik op weg naar huis toen ik werd voorbijgereden door een vrachtwagen, tegen de cabine stonden twee mannen gekleumd met voor hen, zittend enkele Duitse militairen. Twee uur later hoorde ik dat ze waren geëxecuteerd. De twee mannen hadden gewerkt in een drie kilometer verder gelegen aardappelmeelfabriek, ze hadden deelgenomen aan wat nu heet de landelijke staking van 1943. Ze hebben ze nooit teruggevonden. Eén van hen was de broer van onze buren. De Sophie-zegel is voor mij daarom een zegel met bijzondere herinneringen, zij het trieste, droevige.
Nu kom ik op de oproep op de Blog van Ingrid aan een ieder om een artikeltje te schijven. Misschien heeft u een zegel die vrolijke, dierbare herinneringen oproept, of trieste, of wat uw kostbaarste zegel is, of uw eerste, of een zegel die herinnert aan een gebeurtenis. Schrijf daarover in een “bloggertje”. Naar mijn gevoel is dat zeker de moeite waard en kan er een reeksje van komen.