Tot en met 26 maart 2023 presenteert het Drents Museum de expo ‘Sterven in schoonheid – De wereld van Pompeï en Herculaneum’, een grote archeologie expo over de twee Romeinse steden die in 79 na Chr. bedolven werden door een uitbarsting van de vulkaan Vesuvius. Indrukwekkend zijn de stukken uit deze twee steden.
Gerelateerde artikelen
Uitbarsting van de Vesuvius in 79 na Chr.
Aan de hand van de brief van Plinius de Jongere aan Tacitus werd lang aangenomen dat de uitbarsting had plaatsgevonden op 24 en 25 augustus 79. Er waren al langer twijfels over de datum van de brief, aangezien het origineel niet bewaard is gebleven. Door verschillende archeologische opgravingen door de jaren heen, zoals het vinden van bepaalde soorten bessen en onderzoek naar het gebruik van kachels, werden er steeds meer vraagtekens gezet bij de datum van 24 augustus. Volgens deze onderzoeken was het onmogelijk dat de uitbarsting in de zomer had plaatsgevonden.
In oktober 2018 werd er een doorbraak gedaan door archeologen, na het vinden van een houtskooltekst van een uitgave die een Romeinse gezinshoofd aan het bijhouden was. In deze tekst stond ook een datum: 17 oktober 79 (omgerekend naar de huidige kalender). Hierdoor gaan sommige onderzoekers er nu vanuit dat de uitbarsting plaatsvond op 24 oktober.
Zeventien jaar voor de uitbarsting van de Vesuvius vond er in 62 een zware aardbeving plaats rondom de berg. Deze aardbeving zorgde voor veel schade in de plaatsen aan de Baai van Napels en met name de stad Pompeï had geleden onder de aardbeving. Veel van de schade die de stad had geleden was in 79 nog niet hersteld. Twee jaar na de eerste aardbeving vond een tweede plaats, ditmaal een van een kleinere schaal. Zowel Suetonius als Tacitus maakten hier melding van.
De inwoners van de regio raakten op den duur gewend aan de aardbevingen die voorkwamen. Plinius de Jongere schreef erover dat: ‘ze niet specifiek alarmerend waren, omdat ze veelvuldig voorkwamen in Campanië.’ Vanaf 20 oktober 79 begonnen er aardschokken die in hevigheid en in aantal toenamen richting de vierentwintigste.
In totaal heeft de uitbarsting van de Vesuvius twee dagen geduurd. Omstreeks een uur na de middag barstte de vulkaan uit op 24 oktober. Al in de ochtend was de berg gaan roken. Bij de uitbarsting kwam er in eerste instantie veel as vrij die de omgeving bedekte. In de nacht die er op volgde of in de ochtend van 25 oktober kwam de pyroclastische stroom van de vulkaan vrij. Deze wisten zelfs de plaats Misenum te bereiken. In de avond van de tweede dag was de uitbraak voorbij. Door de uitbraak kampte een groot deel van Midden-Italië met stofregens.
In 1982 is er voor het eerst goed onderzoek gedaan naar de uitbarsting in 79. Sigurdsson, Cashdollar en Sparks constateerden dat de uitbarsting in twee verschillende fases plaatsvond. De eerste achttien tot twintig uur was er sprake van een Plinische eruptie waarbij het puimsteen regende. Deze fase werd opgevolgd door de Pelée-type eruptie waarbij de pyroclastische stromen vrijkwamen. Twee van deze golven wisten Pompeï te bereiken. Naar verluidt zijn er tijdens de uitbarsting in 79 zo’n 16.000 mensen omgekomen in Pompeï en Herculaneum. Rond 2003 zijn er 1044 afgietsels gemaakt van de indrukken van de lichamen in de as die waren gevonden in en rond Pompeï.
Doordat de steden Pompeï en Herculaneum bij de uitbraak van de Vesuvius werden bedolven onder de lava en de as bleven de steden goed geconserveerd. Doordat de beloofde hulp van keizer Titus uitbleef, raakten de steden in de vergetelheid en werden de steden pas in de 18e eeuw herontdekt. Voor de archeologen die in de steden aan de slag gingen bleek de ontdekking van Pompeï en Herculaneum een zegen te zijn. Door de goede geconserveerde status van de steden kregen de archeologen veel inzicht in het leven van de Romein tijdens de hoogtijdagen van het Romeinse Keizerrijk.
Meer dan honderd kunstschatten
In deze tentoonstelling staat het rijke leven vóór de allesverwoestende uitbarsting, en de kunst en schoonheid waarmee de inwoners zich omringden, centraal. Bezoekers staan oog in oog met de schoonheid en kunst waarmee de inwoners zich omringden. Te zien zijn meer dan honderd archeologische kunstschatten uit het Museo Archeologico Nazionale in Napels en het Parco Archeologico Ercolano in Herculaneum, waaronder de bekende veelkleurige fresco’s en mozaïeken, marmeren en terracotta beelden, prachtige bronzen portretten en fonteinen, en gouden sieraden.
Bijna 50 jaar later is deze fresco te zien met portret van de bakker Terentius Neo en zijn vrouw, 1e eeuw na Chr., vindplaats Pompeï (Bron en foto Museo Archeologico Nazionale in Napels). Een van de hoogtepunten van de huidige expo. Als u niet weer 50 jaar wil wachten…..
In het jaar 79 na Chr. werden de Italiaanse havensteden Pompeï en Herculaneum bedolven door een uitbarsting van de vulkaan Vesuvius. Ze werden hierdoor de best bewaarde steden uit de Romeinse tijd. Sinds de 18e eeuw leggen archeologen grote delen bloot. De archeologische vondsten behoren tot de collecties van het Museo Archeologico Nazionale in Napels en het Parco Archeologico di Ercolano in Herculaneum. Te zien zijn persoonlijke voorwerpen zoals servies en sieraden, maar ook de beelden, fresco’s, mozaïeken en fonteinen waarmee zowel rijk als arm hun huizen en tuinen decoreerden. De Romeinen bewonderden de cultuur van het oude Griekenland en plaatsten beelden, die eerder in Griekse tempels stonden, in hun tuinen. Zo kregen ze een nieuwe context en werden als kunst beleefd. Ook is er in de expositie aandacht voor de rol van kunst in de openbare ruimte.
Tenslotte de schoonheid van Napels
‘Italië start weer, Napels wacht op je’ is de speciale postzegel die is verschenen van de Italiaanse Post in 2021. De postzegel gemaakt door Velia Cammarano , fotograaf van de burgemeester van Napels (Luigi de Magistris), altijd aanwezig met haar camera, klaar om de belangrijkste momenten in het leven van de Napoli en haar instellingen vast te leggen, is een echte lofzang op het herstarten van het toerisme.
De postzegel reproduceert een spannende zonsopgang boven Piazza del Plebiscito, met uitzicht op de zee tussen het Koninklijk Paleis en de historische gebouwen van een van de beroemdste pleinen ter wereld. De opname is gemaakt midden in de pandemie, in het voorjaar van 2020, toen de wereld op slot ging en zelfs de drukste en luidruchtigste steden hun nieuwe, onverwachte schoonheid onthulden in stilte en eenzaamheid: ‘De kleuren van de dageraad, de dagelijkse wedergeboorte van het licht, de frisse en veelbelovende ochtendlucht; nooit zoals op dit moment is de schoonheid van de dag een metafoor voor de hoop die in elke hoek van de planeet weer oplaait. Op Piazza del Plebiscito is er een punt van waaruit de lijn van de Vesuvius verschijnt en de zon erachter opkomt; een beeld dat vandaag onze wens uitdrukt om opnieuw vanuit het licht te beginnen. Napels is een ideale plek om terug te keren naar de volheid van het leven: de kleuren, geuren, geluiden en eten van deze stad prikkelen voortdurend de zintuigen. De achtentwintig eeuwen geschiedenis maken bezoekers verliefd op een reis door culturen en tijdperken die sporen van grenzeloze schoonheid hebben achtergelaten’ schrijft Luigi de Magistris, de burgemeester van Napels.
Meer info:
Sterven in schoonheid – De wereld van Pompeï en Herculaneum, tot en met 26 maart 2023:
https://drentsmuseum.nl/nl/tentoonstellingen/sterven-in-schoonheid
Nu te zien, een preview van de expo:
https://www.avrotros.nl/nu-te-zien/gemist/detail/5-x-image-building-in-pompei-en-herculaneum/
Eerdere ‘museum’ blogs: https://www.postzegelblog.nl/tag/made-in-holland/
Reacties (0)
Schrijf een reactie
(registratie is niet nodig)