Historie station Leiden Centraal

Station Leiden Centraal is het grootste spoorwegstation in Leiden. Leiden heeft daarnaast twee andere spoorwegstations: aan de zuidoostelijke kant van de stad ligt station Leiden Lammenschans en aan de zuidwestelijke kant, op de grens van de gemeenten Leiden en Voorschoten, ligt station De Vink.

Ansichtkaart station Leiden (1952).

Tot aan de jaren 1970 was Leiden een station aan de Oude Lijn waar alleen overgestapt kon worden op de spoorlijn Woerden – Leiden. Maar met het gereedkomen van een verbindingsboog (bij station Den Haag Laan van NOI) naar het in 1975 geopende station Den Haag Centraal werd de rol van station Leiden als overstapstation groter. Reizigers moesten in Leiden voortaan een keus maken of ze, zoals voorheen, naar station Den Haag HS wilden reizen of naar station Den Haag Centraal (toentertijd heette het Den Haag CS), waarbij in Leiden overgestapt kon worden.

Stempel: Schiphollijn Spoorbaan naar Startbaan 1981.

Tegen het einde van de 20e eeuw waren er twee grote spoorweguitbreidingen rond Leiden.

• Door de Schiphollijn, geopend in 1981, die na de indienststelling van de Westelijke tak van de Ringspoorbaan in 1986 een tweede verbinding gaf met Amsterdam Centraal, werd Leiden, ook voor de noordelijke richtingen, een belangrijk spoorwegknooppunt met veel overstappende reizigers.
• Door het drukke treinverkeer op de Schiphollijn was het traject Leiden – Den Haag een flessenhals geworden, zodat het viersporig werd gemaakt. Hierdoor werd een spooruitbreiding van het station noodzakelijk, die in 1995 werd uitgevoerd.

Stempel: Opening Schiphollijn Luchthaven Schiphol 1 juni 1981.

Station Leiden Centraal vanaf 1996

Na de komst van de Schiphollijn werd het station te klein bevonden voor het steeds verder groeiende aantal reizigers. Vooral de hal en de tunnel naar de perrons werden te krap. In 1996 werd een nieuw en het vierde stationsgebouw van Leiden opgeleverd. Het stationsgebouw is in 1987 ontworpen door NS-architect Harry Reijnders. Het voor die tijd futuristische ontwerp bestaat uit witte vakwerkconstructies. Kenmerkend is de entree, bestaande uit een gebogen witte schelp. Op 4 mei 1996 werd het officieel geopend. Aanvankelijk werd bij de hoofdingang een grote, aparte ruimte voor de kaartverkoop geopend. Met de komst van de kaartautomaten in de stationshal bleek deze ruimte, die door het hoge plafond maar moeilijk te verwarmen was, grotendeels overbodig.

Station Leiden Centraal centrumzijde (2012). Foto: Biccie / Wikipedia.

Aan de voorzijde (centrumzijde) van het station bevinden zich een busstation en de taxibrug met daaronder een verdiepte fietsenstalling. Het doorgaande autoverkeer wordt hier onderlangs geleid in de in 1997 geopende Stationspleintunnel. Aan de achterzijde (zeezijde) is een verdiepte (gratis) bewaakte fietsenstalling met ruimte voor ruim 2000 fietsen. Op Leiden Centraal telde de NS in 2019 nog 82.689 in- en uitstappers op een gemiddelde werkdag,

Station Leiden Centraal zeezijde (2005). Foto: Minderhoud / Wikipedia.

Minpunten van dit station zijn:

• vaak defecte roltrappen;
• vaak defecte liften (en het gebeurt vaak dat roltrap en lift voor hetzelfde spoor defect zijn);
• geen roltrappen voor de A-sporen (omdat men verwachtte dat daar nauwelijks treinen zouden stoppen);
• als het regent staan de sporen vol met plassen water die niet worden afgevoerd. Geldt ook voor de centrale hal waar vaak waterplassen te vinden zijn na een fikse regenbui. Veroorzaakt door een ontwerpfout van het gebouw.

Hoop dat vervanging van de roltrappen en liften zorgen dat de problemen tot het verleden behoren.

Zen Station

Op station Leiden Centraal worden de liften vervangen. Er zijn tijdelijke liften beschikbaar, maar het kan toch ongemak veroorzaken voor reizigers. Om het ongemak van de werkzaamheden te verlichten, zet NS een ‘wachtverzachter’ in: Zen Station. Een speciale stationsmeditatie voor reizigers die van de treinreis een persoonlijk rustmoment maakt.

Lift nabij sporen 8 en 9. Foto: R. Koo.

Zen Station is een korte, geleide meditatie die bewuste aandacht voor de geluiden en bewegingen in het station zorgt. Reizigers kunnen de op maat gemaakte stationsmeditatie luisteren terwijl ze door het station wandelen of op de trein wachten. Stationsmanager Hidde Barneveld: ‘Zen Station nodigt uit om even stil te staan en op een andere manier naar de reuring in het station te kijken. In een tijd waarin we vaak druk zijn en van afspraak naar afspraak haasten, vind ik het mooi om reizigers op deze manier een rustmoment aan te bieden’.

Achterkant station met poortjes. Foto: R. Koo.

In de stationshal van Leiden Centraal is opvallende signing geplaatst om reizigers tijdens de werkzaamheden op Zen Station te attenderen. Om de ludieke wachtverzachter extra onder de aandacht te brengen, deelt NS theezakjes uit op 26 juli 2022 met daarop de QR-code voor de meditatie. Scan de QR-code van het theezakje met lotusbloem, zet je koptelefoon op en geniet van een heerlijk Zen moment!

Zen en lotusbloem

Zen of chán is een vorm van boeddhisme die sterk de nadruk legt op dhyana oftewel concentratie-meditatie. Hiermee zou inzicht verkregen worden in de eigen ware aard, om zo de weg te openen naar een bevrijde manier van leven. Chán is een van de grotere Chinese scholen in het mahayana-boeddhisme. In Japan en het westen is de school bekend onder de naam zen.

China (2013-2014): Goud-Vergulde Bronzen Boeddhabeelden.

De heilige lotus of Indische lotus (Nelumbo nucifera) is een waterplant uit de familie Nelumbonaceae. De plant heeft roze bloemen en een vrucht in de vorm van een doorgesneden kegel. De plant wortelt in een moerasachtige bodem, echter zonder dat de bladeren en de bloemen er ooit modderig uitzien. Daarom is de lotus een symbool van zuiverheid in het hindoeïsme en het boeddhisme. Het zelfreinigend vermogen van de bladeren wordt wel het lotuseffect genoemd.

 

 

 

 

 

De lotus heeft in het hindoeïsme en het boeddhisme grote betekenis. De bloem symboliseert goddelijke geboorte en zuiverheid. De lotus is het attribuut van de bodhisattva Samantabhadra. Ook de hindoe-god Vishnoe wordt meestal afgebeeld met een lotusbloem. Godinnen voorgesteld als goedgunstige partner van een god houden vaak een lotus vast. Godheden, boeddha’s en bodhisattva’s staan of zitten meestal op een lotustroon: een voetstuk in de vorm van een open lotusbloem.

Boeddhisme

Het boeddhisme is zowel een filosofie als een religie. Bekend van het boeddhisme zijn de enorme beelden, die soms van goud of ander edelmetaal zijn. De meeste mensen die in het boeddhisme geloven mediteren ook vaak, Gautama Boeddha is de stichter van dit geloof.

India (2007): 2550 years of Mahaparinirvana of the Buddha.

Hoewel veel mensen in het westen een Boeddha-beeldje in huis hebben, groeit het Boeddhisme lang niet zo snel als het christendom of de islam. Volgens de laatste schattingen wonen er circa 50.000 boeddhisten in Nederland. Vooral in de Vinex-wijken staan grote aantallen boeddhabeelden in de tuin of in de huiskamer. Veroorzaakt door het tv-programma Eigen Huis & Tuin. Tuinman Rob Verlinden gebruikte de boeddha als gesponsord item. Er stonden containers vol in de haven van Rotterdam. De populariteit werd ook veroorzaakt door de toename van vakanties in Thailand. Waarom de aanschaf van zo’n beeld? ‘Rust’, ‘gezellig’ en ‘mooi’ waren de argumenten van de kopers.

Thailand (1995): Buddha days.

Misschien heb je ook wel eens gehoord van boeddhistische monniken. Dat zijn mensen die hun leven wijden aan de zoektocht naar verlichting en daarom eenvoudig leven. Ze zijn herkenbaar aan hun rode of oranje gewaden en aan hun kale hoofden. Hoewel de monniken in de tijd van Boeddha thuisloos rondzwierven, wonen ze nu bij elkaar in kloosters. In Tibet waren vroeger veel grote boeddhistische kloosters, maar na 1959 zijn veel daarvan verwoest door de Chinezen. Anders dan in de Rooms-Katholieke Kerk heeft het boeddhisme geen lange traditie van nonnenkloosters. Onder leiding van westerse vrouwen zijn er in 1971 in Thailand en 1982 in Tibet ook vrouwenkloosters. Daarvoor bestonden er nauwelijks vrouwenkloosters, of waren in sommige Boeddhistische landen zelfs helemaal afwezig. De bekendste man is de Dalai Lama uit Tibet. 

Oostenrijk (2005): 70 jaar Dalai Lama. Niet uitgegeven vel door druk van de Chinese ambassade op de Oostenrijkse regering.

Kijk in onze catalogus voor meer postzegels
• Thematisch • Australië • China Volksrepubliek • China vóór 1949 • India • Oostenrijk • Thailand • Thailand • Vietnam • Spoorwegen

Nieuwsgierig naar de nieuwste postzegel- en postzegelproducten?

(11 stemmen, gemiddeld: 4,55 uit 5)

Laden...