Op verzoek van een van de medewerkers / samenstellers van het Handboek Postwaarden Nederland heb ik me sinds jaren weer eens verdiept in de sluitzegelemissies, die in de periode 1926 t/m 1937 tijdens de kinderzegelverkoopperiode door Plaatselijke Comité-leden in postkantoren voor een luttel bedrag als ‘kinderzegel-nevenproduct’ verkocht werden.
Gerelateerde artikelen
Deze sluitzegel met een groene afbeelding van een jongen en een meisje op een lichtgroene achtergrond uit 1937 sluit de achterkant van de envelop af, die op 3 december 1937 is afgestempeld. De stempeldatum heeft me geholpen het juiste jaartal aan de sluitzegel te verbinden.
Sluitzegel-op-stuk
Met een sluitzegel, die zich op de achterkant van een envelop bevindt, kan de klep zonder gomlaag, eenvoudig gesloten worden. Met deze afgestempelde poststukken is het mogelijk het uitgiftejaar van de sluitzegel vast te stellen.
Daarvoor heb ik doelgericht met een aantal leden en oud-leden van de ‘Vereniging Kinderpostzegels & Maximafilie’ telefonisch contact opgenomen. Bij deze gespecialiseerde verzamelaars zijn dergelijke poststukken wellicht nog te vinden.
Zie postzegelblog-artikel 12 juli 2020: Sluitzegel als ‘nevenproduct’ van kinderzegels 1926 – 1939
https://www.postzegelblog.nl/2020/07/12/sluitzegel-als-nevenproduct-van-kinderzegels-1926-1939/#more-608237
Heeft u zo’n poststuk?
“Mocht u toch zo’n poststuk in uw bezit hebben, dan houd ik me daarvoor nog steeds aanbevolen een mail daarvan te ontvangen (batehijlkema@ziggo.nl).
Herinneringen
Met een aantal personen heb ik 20 jaar geleden of misschien nog wel langer voor het laatst gesproken op verenigingsbijeenkomsten. Bij het noemen van mijn naam vervolgde meermalen de opmerking: “Hoe gaat het met jou?”, vervolgd met: “Jij bent ook niet meer van de jongsten!”
Na de aanvankelijke verbazing dat ik contact met hem/haar had opgenomen, volgden geanimeerde gesprekken over onderlinge contacten, clubaankopen en -belevenissen in Utrecht. Het wederzijdse vertrouwen van de ‘vrienden-verzamelaars-groep’ was volgens velen toen bijzonder groot. Met een vertrouwd gevoel (zonder waakzaam oog) konden leden op afstand van hun ‘filatelistische koopwaar’ onderling gesprekken voeren. Niemand ‘ontfermde’ zich ongevraagd over aantrekkelijke items uit de uitgestalde filatelistische koopwaar.
Opvallend was wel dat meerdere bejaarde verzamelaars in de loop der jaren gestopt zijn met hun gespecialiseerde kinderzegelverzameling om gezondheidsredenen, verkoop van hun collectie of anderszins.
Onverwachte mededelingen
Er vonden ook gesprekken plaats, waar ik vooraf geen rekening mee had gehouden. Bij de vraag of ze me ook nader konden informeren over enveloppen met een sluitzegel op een envelop kreeg ik een onverwachte mededeling: “Mijn man / vrouw is al . . . jaren geleden overleden!” Het vervolggesprek duurde dan ook nooit lang en werd afgesloten met een positieve wens voor de komende jaren.
Één gesprek met een collega-verzamelaar verliep geheel anders dan alle voorgaande: “De gezondheid laat me in de loop der maanden steeds meer in de steek! Ik kan me niet zo goed meer concentreren en ben ook gauw moe. De slaap overvalt me overdag meermalen. Op de boekenplank hier in de kamer ligt nog een album met daarin verschillende bijzonderheden van de kinderpostzegels. Zo nu en dan kijk ik daar nog wel eens in. Nostalgie! De rest van mijn verzameling staat elders in het huis. Het staat daar wel goed.
Ze hebben me ook verteld dat ik dement zal worden. Laat maar. De kinderen zoeken het maar uit.”
Ter overdenking
Een aantal weken geleden (16/8) kreeg ik de verwijtende opmerking: “Niet een echt filatelistisch verhaal Bate. Hoe komt dat zo?”
Inderdaad, ook deze bijdrage bevat inhoudelijk, afgezien van enkele afbeeldingen, weinig of geen filatelistische informatie.
Gebruikelijk voor de filatelistische pers? Nee. Toch wil ik het verháál plaatsen!
Het heeft wel degelijk met de filatelie, met ons als verzamelaar én met dé definitieve afsluiting van de filatelie te maken. Niemand weet er op termijn aan te ontkomen!
Ik ben benieuwd naar uw reactie / reacties.
Gerelateerde artikelen
Kijk in onze catalogus voor meer postzegels
• Thematisch • Nederland • Nederland
Nieuwsgierig naar de nieuwste postzegel- en postzegelproducten?
Kijk dan bij PostBeeld
(9 stemmen, gemiddeld: 4,78 uit 5)
Laden...
Reacties (12) Schrijf een reactie
Mijn opmerking van 16/8 was niet verwijtend, maar plagerig bedoeld Bate!
Hoi Bate,
Al sinds ons bezoek aan het grote verdeelpunt van pakketten in Luik (kun je je dat nog herinneren?) sluimert bij mij het vermoeden dat het met die postzegels om een aflopende zaak gaat. Wat vroeger als heel belangrijk en verzamelwaardig werd beschouwd, is voor velen nu nog maar een schouderophalen. Vooral hier in mijn vereniging, waar we altijd geprobeerd hebben om juist de filatelistische aspecten en nevenverschijnselen, te accentueren, neemt de belangstelling af. Behalve natuurlijk bij de semi handel die de hoop om toch nog een extra centje te verdienen, niet heeft opgegeven. Maar ook dat is een legaal streven. Wat ik doe lijkt een beetje op stervensbegeleiding. Ik help ouderen die niet meer weten wat met hun verzamelingen te doen en bang zijn om het te laten liggen voor de kinderen. Die laten namelijk een container aanrukken en hop.. daar gaat’ie, onder het motto “weg met de rotzooi”. Zo heb ik onlangs via de officiële veiling een met goud bekroonde themaverzameling verkocht. Het bedrag dat het opleverde was dieptreurig. Ik dacht achteraf: ‘had ik het zelf maar gekocht!’ Maar je kunt niet alles verzamelen. Door verhuizing naar een appartement moest ik zelf al heel veel verkopen/wegdoen. Heb altijd gezocht naar lieden die er liefde voor hadden. Triest, maar de realiteit. Ik leg me er bij neer.
Wat de markt of anderen ervan vinden, interesseert me niet zo.
Zolang ik het verzamelen leuk blijf vinden en nog net zo kritisch blijf als jaren geleden, ga ik gewoon door.
Wat me al jaren verbaast is het feit dat verenigingen/instanties buiten de filatelie, die een herdenking van wat dan ook willen “vieren”, niet begrijpen dat een thema verzameling nuttige informatie kan bevatten in de vorm van zegels, stempels etc., etc.
Op die manier zou de interesse van beide kanten kunnen toenemen.
Met opmerkingen als: Bestaat dat ook??
Het verzamelen van “iets” zit nl. in de mens en het is diezelfde mens die dat uit moet dragen en niet schamen.
Hallo Bate. Als iemand mij vraagt naar mijn hobby’s en ik noem ‘filatelie’ dan kijkt men mij stompzinnig aan. Als ik dan uitleg dat ik o.a. postzegels verzamel dan word ik bekeken alsof ik uit een reservaat kom. Ik gebruik dit woord dus niet meer. Ik begrijp jouw gevoelens over het ‘afscheid’ nemen van je favoriete hobby. Als ik er niet meer ben dan maken mijn (overigens best lieve) kinderen meteen een ritje naar het grof vuil. De gedachte hieraan vond ik altijd verschrikkelijk maar daar ben ik nu overheen. Mijn advies aan jou is: zet je blik op oneindig en geniet van de dingen waar je mee bezig bent en bedenk dat je met je artikelen heel veel mensen een groot plezier hebt gedaan.
Ik ben allang gestopt met de geldklopperij van postinstanties en verzamel alleen thematisch wat ik leuk vind. Ik doe het ook niet om te exposeren, want met juryvoorschriften wil ik niets van doen hebben. Deze week geef ik weer een filatelistische lezing over de Pilgrim Fathers, die 400 jaar geleden uit Leiden vertrokken en met de Mayflower naar Amerika gingen. PostNL vindt zo’n historisch feit niet commercieel genoeg, maar gelukkig geeft de VS wel een postzegel uit over 400 jaar Mayflower. Ik vermaak me prima met mijn hobby en vertel erover aan wie het maar horen wil. Men verbaast zich dan dat er over elk thema wel postzegels te vinden zijn.
Ook mijn kinderen hebben niets met postzegels, en of ik mijn kleinkinderen enthousiast hiervoor kan maken verwacht ik niet. Ze behoeven ze van mij niet te bewaren.
Al vele jaren geleden ben ik me wat dieper gaan interesseren om de redenen van uitgifte te achterhalen van een postzegel en op de uitbeelding daarvan in de vorm van een ontwerp of foto die daarvoor is gebruikt. Zo heb ik bijvoorbeeld de in zojuist in drie delen beschreven luchtpostzegels van Ierland ook bekeken. Wat is er nu eigenlijk afgebeeld en wat is de achtergrond van die afbeeldingen? Dan kan men leuke ontdekkingen doen en ook nog iets leren over de geschiedenis van het land. Wat eerst een statische serie luchtpostzegels was in een (voordruk) album is nu opeens veel aantrekkelijker geworden. En ik vind het plezierig om mijn bevindingen rond de zoektochten naar meer achtergrond informatie te delen met anderen via deze blog. Dat sommige bloglezers dit niet waarderen blijkt uit de sterren die zij geven aan een bepaald artikel. Drie sterren is nog net een voldoende. Maar die drie sterren hebben verder geen enkele waarde als de bloglezer deze waardering niet toelicht met commentaar, al dan niet opbouwend van karakter. En dat is jammer. Wat kan ik verbeteren om vijf sterren te scoren? Wat heb ik verkeerd beschreven of onjuist geïnterpreteerd? Daar kan ik ook van leren!!
@Cees
Waar gaat het om?
Iets te doen in de filatelie waar je zelf plezier in hebt, niet waar.
Dus sterren doen er niet toe. Ik geef nooit sterren, maar waardeer initiatief nemers die iets aan anderen willen overbrengen!
Ik heb een tijdje geleden mijn dochter van 9 zo “gek” gekregen om zich ook met postzegels bezig te houden.
Ze heeft van mij een aantal stockboeken gekregen met zegeltjes erin en ze zoekt mijn (uitgezochte) kilowaar uit naar zegeltjes die ze mooi vindt.
Ik ben benieuwd hoelang ze het leuk vindt, tot dan zitten we gezamenlijk gezellig aan de eettafel. Ik op zoek naar plaatfouten en zij naar mooie zegels.
Als ik zo om mij heen kijk is het inderdaad een aflopende zaak.
Bij de club ben ik met bijna 40 jaar de jongste. De meeste zijn 70+. Over een jaar of 10 als de club nog bestaat zitten we er misschien nog maar met een man of 5 plus bestuur.
Verzamelaars van mijn generatie verzamelen voornamelijk via online kanalen. Lid van clubs zijn ze niet. Beurzen bezoeken ze nauwelijks. Drukke banen en het familieleven kosten te veel tijd.
Maar ze zijn er dus wel! De online catalogus Stampworld heeft meer dan 430.000 leden en dat lijken mij niet allemaal boomers en 70+’ers.
Postzegels worden steeds minder gebruikt. Een jaargang gestempeld is niet meer compleet te krijgen. Landenverzamelaars stoppen na een bepaald jaar. Abonnementen heeft bijna niemand meer. De populaire verzamellanden geven te veel uit. Of zoals Duitsland en Oostenrijk doen steeds meer hogere waarden. Alsmaar stijgende posttarieven helpen natuurlijk ook niet mee. Kijk maar eens naar wat de nieuwtjes van Scandinavische landen kosten!
IJsland gaat er mee stoppen. Ik verwacht dat meer landen zullen gaan volgen waar postzegels uitgeven niet meer rendabel is. Een aantal eilandstaten en Afrikaanse landen hebben al jaren geen zegels meer uitgegeven. Postzegels worden er gewoon niet meer gebruikt en voor de paar mensen die ze wel nodig hebben hebben ze nog een oud voorraadje.
Oplagen zijn enorm gedaald de laatste 20 jaar. In sommige landen liggen de oplagen nu al onder de 10.000.
Het populairder worden van postzegels verzamelen in landen als China en India heeft hier nog niet veel teweeg gebracht, op hogere prijzen voor China na. De verzamelaars in die landen verzamelen bijna allemaal alleen maar hun eigen land en af en toe een motief. Veel verzamelaars in India hebben ook niet de financiële middelen om er naast India iets bij te verzamelen.
Zelf verzamel ik de hele wereld. Gewoon omdat ik dat leuk vind. Ik hoef geen landen compleet te hebben. Nieuwtjes koop ik steeds minder. Het wordt mij ook allemaal te duur. Op de beurs in Essen koop ik wat van Europese landen en voor de andere landen die nog wel goedkoop zijn kijk ik op diverse websites.
Op de club en op de kleine beurzen ben ik altijd bij de stuiver/dubbeltjesboeken te vinden. Die ga ik wel missen als clubs en beurzen ook een alfopende zaak zijn.
Wat er na mijn heengaan met mijn verzameling gebeurt, geen idee… Ik heb geen kinderen. Als mijn zus er niet meer is zal het wel naar haar kinderen gaan. Een generatie die misschien wel nooit een postzegel gaan gebruiken.
Zodra de dokter mij verteld dat ik binnen zoveel jaar een aflopende zaak ben probeer ik alles online te verkopen. Alle postfrisse series en blokjes apart en lotjes gestempeld. Postfris wat na een bepaalde tijd overblijft ook in lotjes. Dan laat ik in ieder geval nog wat geld na voor mijn neefje en nichtje.
Mijn voorspelling over 2030:
– Hoge tarieven voor brieven en kaarten. Vooral voor internationale post.
– Postzegels worden niet meer gebruikt. Behalve dan nog door verzamelaars.
– Minder verzamelaars. De meeste daarvan alleen online.
– Minder clubs. alleen nog een paar in de grote steden.
– Minder beurzen. Alleen de grote beurzen zoals Postex zullen in een kleinere vorm nog bestaan.
– Geen fysieke postzegelwinkels meer. Alles gaat online.
– Een aantal landen is gestopt met postzegels uitgeven.
– De andere landen geven minder uit.
Ik zal vast nog wel een paar puntjes kunnen bedenken, maar sommige van ons moeten vandaag nog werken! ;)
Geachte reageerders,
‘k Ben buitengewoon vereerd dat jullie op deze manier een persoonlijke visie geven op de filatelie. Ik zou het nog meer op prijsstellen dat er nog meer aanvullende reacties aan postzegelblog gestuurd zullen worden.
Zelfs PostNL leest mee! Op deze manier kunt u wellicht ook veranderingen in het postbeleid van ons land aanbrengen.
Bij voorbaat dank.
Verandering in het postbeleid van ons land aanbrengen is een utopie Bate. PostNl is een commercieel bedrijf, met maar1 doel. WINST MAKEN. De filatelisten zijn daarbij de melkkoe.
Leuk om zo de verschillende reacties te lezen! Ben zelf net de vijftig gepasseerd dus waarschijnlijk ook tot de jongere verzamelaars behorend, maar ja wat maakt ’t uit, als je maar plezier en voldoening vindt in je hobby, hetzij zelf, online, in verenigingsverband of hoe dan ook.
De toekomstanalyse van Lars deel ik wel, we zullen zien hoe het loopt. Mijn kinderen hebben toen ze tussen de 6 en 10 waren nog wel een tijdje thematische verzameld (ook gestimuleerd door hun opa), maar dat is overgegaan en daar is zeker geen interesse. Nou ja daar doe ik het ook niet voor. Ik geef t.z.t. wel aan waar nog wat waarde in zit en voor de rest zoekt men het maar uit.
Beleid van Post NL. Ik begreep laatst dat men de totale kosten van een jaarcollectie probeert gelijk te houden. Met stijgende tarieven betekent dat minder zegels per jaar (exclusief de persoonlijke zegels natuurlijk). Volgens mij klopt dit ook wel een beetje (enkele jaren geleden zo’n 115-120, nu meer rond de 100), maar ik tel het niet precies. Van mij zou het wel verder terug mogen, maar ja de kwaliteit van onderwerpen en ontwerpen is natuurlijk ook een punt. Drie jaar lang 4 velletjes natuur begint wat saai te worden, hoewel je ook kunt redeneren dat ze als ‘gewone’ zegels worden geplakt en dus leuker zijn dat ‘vroeger’ altijd een kopje van de koningin. Ik vind de ontwerpen wisselend (altijd al gevonden) maar dat is natuurlijk een kwestie van persoonlijk smaak.
Ben benieuwd hoe het verder loopt, maar wens iedereen op haar/zijn manier ook gewoon heel veel verzamelplezier!
Schrijf een reactie
(registratie is niet nodig)