De eerste serie bestaande uit vier postzegels verscheen op 5 februari 1990 en was gewijd aan de visindustrie. Vanwege de ligging van de eilanden aan de golfstroom is de zee rondom deze eilanden een ideale plek voor de voortplanting van vele vissoorten. Vis wordt gevangen met kleine vissersschepen die alleen overdag de zee opgaan en voor zonsondergang de lading aan land brengen tot enorme zeewaardige vissersboten die weken lang op zee kunnen blijven. Deze laatste boten hebben enorme vriesruimten en zijn als het ware een visfabriek op zee.

De vis wordt in fabrieken aan land met zorg behandeld en gereed gemaakt voor de export. De visindustrie en de export van vis zijn een van de belangrijkste bijdragen voor de economie van de Faroer eilanden. In viskwekerijen wordt zalm voor de export gekweekt en verwerkt. De export van vis gebeurt zowel in blik als diepgevroren. Ontwerper van de serie postzegels was Bárdur Jákupsson.

Het thema voor de Europazegels van 1990 was: postkantoren. De twee postzegels werden ontworpen door de inmiddels zeer bekende Bárdur Jákupsson. Gekozen werd voor de postkantoren te Gjógv en Klaksvík.  Gjógv betekent letterlijk ‘rotskloof’ en is een dorp op de noordelijkste punt van het eiland Eysturoy, ongeveer 60 kilometer ten noorden van Thorshavn. Het postkantoortje is gevestigd in een woonhuis dat vijf dagen per week slechts 30 minuten per dag is geopend. Het postkantoor van Klaksvík was het derde kantoor dat op de Faroer eilanden werd gevestigd. Dat was op 1 mei 1888, na Thorshavn (1 maart 1870) en Tvøroyri (1 maart 1884). Het postkantoor te Klaksvík was in 1990 gevestigd in een nieuw gebouw. De postzegels kwamen uit op 9 april 1990.

Ter gelegenheid van de 50^ste verjaardag van de vlag van de Faroer werd een blokje uitgegeven op eveneens 9 april 1990 en was ook ontworpen door Bárdur Jákupsson. De vlag op het blokje toont de vierde vlag die ooit op de Faroer eilanden werd gebruikt.

De eerste vlag was geel met een rood nordisch kruis van de Unie van Kalmar die duurde van 1397 tot 1523, daarna de vlag van Denemarken en de oude 19^de eeuwse vlag met de afbeelding van een ram op een blauw veld met rode omranding.

De huidige vlag werd in 1919 ontworpen door Jens Oliver Lisberg en enkele anderen toen ze in Kopenhagen studeerden. De vlag heet Merkid wat ‘het teken’ betekent. De eerste keer dat deze vlag werd gebruikt was op een bruiloft op 22 juni 1919 in Fámjin op het eiland Suduroy. Formeel werd de vlag op 25 april 1940 goedgekeurd door de Britse bezettingsregering op de Faroer zodat deze door de vaartuigen van de Faroer konden worden gebruikt. De Deense regering erkende de vlag op 23 maart 1948. De datum 25 april wordt nog altijd gevierd als een nationale feestdag.

De twee andere postzegels in het blokje laten schepen zien, een tijdens de oorlogsjaren van 1940 tot 1945 en een zeilschip met de vlag in top en geschilderd op de zijkanten van de schepen.

Een serie van vier postzegels met afbeeldingen van walvissen verscheen op 6 juni 1990. Op de zegels is het logo afgebeeld van het Wereld Natuur Fonds, het WWF ofwel World Wide Fund for Nature. Ook deze zegels werden ontworpen door Bárdur Jákupsson. Op de eerste zegel is de spitssnuitdolfijn afgebeeld. De soort komt voor in de Noordelijke Atlantische Oceaan en in de Noordzee.

Op de tweede zegel is de Groenlandse walvis afgebeeld. Deze walvis komt voor in het koude Noordpoolwater en de subarctische zeeën aan de rand van het pakijs. De walvis kan meer dan 200 jaar oud worden.

De Noordkaper komt voor in de subpolaire en gematigde gebieden van de Atlantische Oceaan op het Noordelijke halfrond. Tussen de 16^de eeuw en 1935 werd veel op deze walvis gejaagd tot zo’n 300 exemplaren waren overgebleven. Nu is deze walvis tot beschermde diersoort verklaard. Maar de grootste bedreiging vormen schepen, aanvaringen komen nog steeds voor, en het verstrikt raken in visnetten.

De noordelijke butskop behoort tot de spitssnuitdolfijnen en komt alleen voor in de Noordelijke Atlantische Oceaan en in de Noordelijke IJszee. Vroeger werd veel op deze soort gejaagd maar begin jaren zeventig van de vorige eeuw werd de jacht stopgezet vanwege dreigende uitroeiing.

Een serie van vier postzegels verscheen op 8 oktober 1990 met schilderijen van Steffan Danielsen. Van Steffan Danielsen verscheen eerder een postzegel met een schilderij, een winterlandschap op het eiland Nólsoy, in 1985. Danielsen werd geboren op 3 september 1922 in Nólsoy en overleed op 28 mei 1976 in Thorshavn.

De vier schilderijen laten het eiland Nólsoy zien zoals Danielsen dat zag en vastlegde op het doek. Nólsoy is een centraal gelegen eiland in de Faroer archipel en ligt ten oosten van Thorshavn. Het eiland is 9 kilometer lang en heeft één berg, de Høgoyggj, met als hoogste punt de Eggjarklettur met een hoogte van 372 meter.

Het dorp op het eiland heeft eveneens de naam Nólsoy en ligt op het schiereiland Stongin. Dit schiereiland ligt verbonden met het hoofdeiland met een slechts enkele tientallen meters brede landengte.

Het dorp Nólsoy heeft tussen de 200 en 250 inwoners die afhankelijk zijn van een veerdienst tussen het dorp en Thorshavn. De veerboot heeft ongeveer 20 minuten nodig om Thorshavn te bereiken. Enkele tientallen inwoners van Nólsoy werken in Thorshavn en gaan dagelijks met deze veerboot naar hun werk. Het eiland kent de grootste populatie stormvogels ter wereld. Verder ziet men hier grote kolonies papegaaiduikers, de Atlantische puffins.

Kijk in onze catalogus voor meer postzegels
• Historisch • Denemarken • Faroer • Schilderkunst

Nieuwsgierig naar de nieuwste postzegel- en postzegelproducten?

(4 stemmen, gemiddeld: 5,00 uit 5)

Laden...