De Nederlandse kiezer stemt als eerste van de 27 EU-landen op 6 juni 2024. Daarna volgen de andere 26 landen. De meeste EU-landen stemmen op zondag 9 juni 2024. Dan zijn de meeste mensen vrij. Vijf jaar geleden was de opkomstpercentage van alle EU-landen 50 %. In Nederland was vijf jaar geleden het percentage: 41,9 %. Stemt u morgen of weet u niet op wie u zou moeten stemmen of vindt u het stemmen voor het nieuwe Europees Parlement niet belangrijk?
Gerelateerde artikelen
Vragen, vragen, vragen?
Wat is het verschil tussen het Europees Parlement en de Europese Commissie? Wat kan het Europees Parlement? Waar stemmen we op? Hoe groot is het aandeel van Nederland in het Europees Parlement?
Europese Commissie
Algemeen
De Europese Commissie is het uitvoerende orgaan van de Europese Unie. Ze is verantwoordelijk voor het indienen van wetsvoorstellen, het beheren van de EU-begroting, het handhaven van het EU-recht (in samenwerking met het Hof van Justitie), en het vertegenwoordigen van de EU op internationaal niveau.
De voorzitter en de leden van de Commissie worden door de lidstaten benoemd na goedkeuring door het Europees Parlement. De Commissie zetelt in het Berlaymontgebouw in Brussel, dat vaak de facto hoofdstad van Europa wordt genoemd. De huidige Commissie wordt voorgezeten door Ursula von der Leyen. De huidige commissie is de commissie-Von der Leyen en bestaat uit 27 leden, elke lidstaat levert één lid.
Taken
De Europese Commissie oefent vier hoofdtaken uit:
- zij dient wetsvoorstellen in bij het Europees Parlement en de Raad van de Europese Unie;
- zij beheert het communautaire beleid en legt dit ten uitvoer;
- zij controleert of het Gemeenschapsrecht wordt nageleefd (onder de controle van het Hof van Justitie van de Europese Unie);
- zij vormt een belangrijke woordvoerder van de Europese Unie en onderhandelt over, met name, internationale handels- en samenwerkingsovereenkomsten.
De voorstellen van de Commissie hebben vooral betrekking op terreinen die in de verdragen zijn vastgelegd, zoals met name douane, vervoer, industrie, sociaal beleid, landbouw, milieu, energie, regionale ontwikkeling, handelsbetrekkingen of ontwikkelingssamenwerking.
Krachtens het subsidiariteitsbeginsel hebben de initiatieven van de Commissie alleen betrekking op terreinen waarop een initiatief op het niveau van de Europese Unie efficiënter lijkt dan een optreden dat op lokaal, regionaal of nationaal niveau wordt uitgevoerd. Bovendien zijn deze voorstellen erop gericht om de belangen van de Unie en haar burgers te beschermen en dus niet de belangen van landen of specifieke sectoren.
Als een voorstel van de Commissie eenmaal is voorgelegd aan de Raad en het Europees Parlement, werken de drie instellingen samen om tot een bevredigend resultaat te komen. De Raad spreekt zich in het algemeen met gekwalificeerde meerderheid van stemmen uit over de voorstellen van de Commissie (met eenparigheid van stemmen als de Raad besluit om een voorstel te verwerpen) en de Commissie onderzoekt nauwgezet de amendementen van het Europees Parlement voordat zij eventueel gewijzigde voorstellen indient.
Europees Parlement
Algemeen
Het Europees Parlement of kortweg EP is de rechtstreeks verkozen volksvertegenwoordiging van de Europese Unie. Het is de enige instelling van de Europese Unie die direct door de burgers wordt gekozen. Samen met de Raad van de Europese Unie en de Europese Commissie heeft het een wetgevende taak binnen de Europese Unie.
Het Parlement heeft sinds zijn ontstaan in de jaren vijftig van de 20e eeuw een vergevorderde transformatie doorgemaakt. In de eerste jaren van zijn bestaan was het Parlement vooral nog een adviesorgaan, terwijl het inmiddels veel wetgevende bevoegdheden heeft op uiteenlopende gebieden zoals landbouw, voedselveiligheid, milieu en de begroting. Het wordt dan ook beschreven als een van de machtigste parlementen ter wereld. In 2024 bestaat het Parlement uit 720 parlementsleden en vertegenwoordigt het op één na grootste electoraat ter wereld (na het Parlement van India).
Er wordt vooraf afgesproken hoe groot het aantal gekozen leden uit elk EU-land zal zijn. Leden uit grotere landen vertegenwoordigen meer mensen dan leden van een kleiner land. Een land heeft minimaal 6 leden (bijvoorbeeld Cyprus, Luxemburg en Malta) en maximaal 96 leden (Duitsland). Andere EU-landen: Nederland (31 leden), België (22 leden), Spanje (61 leden).
Het Europees Parlement vergadert eens in de maand plenair, gedurende vier dagen in Straatsburg (tussen 1979 en 1999 in het Palais de l’Europe, sinds 1999 in het Louise Weiss-gebouw). Een aantal aanvullende voltallige vergaderingen vindt plaats in Brussel, in de gebouwen van de Leopoldruimte. Daar vinden ook alle vergaderingen van de vaste parlementaire commissies plaats waarin de plenaire stemmingen worden voorbereid. Het Secretariaat-generaal bevindt zich in Luxemburg. De maandelijkse verhuizing van parlementariërs, ambtenaren en dossiers tussen Brussel en Straatsburg is een dure zaak, die regelmatig voor discussies binnen en over het EP zorgt.
Actuele thema’s
Er zijn drie belangrijke thema’s tijdens deze verkiezingen
- Defensie (oorlog en veiligheid);
- Klimaat (landbouw, natuur, energietransitie, stikstof);
- Migratie (arbeidsmigratie, vluchtelingen, buitenlandse studenten).
In 2024 zijn er 375 miljoen kiezers in 27 landen. Bent u één van die kiezers in Nederland of België?
Met dank aan Dominique Didier voor de getoonde stempels.
Meer info:
Stemwijzer: https://stemwijzer.nl/
Kieskompas: https://eu.kieskompas.nl/nl/
Europese-Verkiezingen.eu: https://elections.europa.eu/nl/
Leestip over de Europese Unie, verschenen in april 2024:
Een volmaaktere unie vertelt het verhaal van de wordingsgeschiedenis van het concept ‘federale unie’, vanaf de vroege zestiende eeuw tot aan de stichting van de eerste voorloper van de Europese Unie, de Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal (1951). Drie federale canons – een van grote en minder bekende denkers, een van utopische vredesplannen en een van praktische pogingen tot federatievorming – gaven samen inhoud aan de concepten waarmee onderhandelaars in de naoorlogse periode vormgaven aan unies als de NAVO, de Raad van Europa en de EGKS.
Het boek ontsluit het verleden van een unie die altijd claimde er geen te hebben, omdat het ‘sui generis’ zou zijn, zonder voorbeelden of voorgangers. Hoewel er niets onvermijdelijks was aan haar vorming, maakt de hier gepresenteerde geschiedenis duidelijk dat het plausibel en in zekere zin zelfs voorspelbaar was dat er op zeker moment een unie zou worden gevormd – en dat het einde van de Tweede Wereldoorlog precies het soort stichtingsmoment vormde waarover federale theoretici in voorgaande eeuwen speculeerden.
Reacties (0)
Schrijf een reactie
(registratie is niet nodig)