Voor zover ik me kan herinneren, zal dit artikel het eerste zijn, waar ik op het onbegrip van postzegelbloglezers over een artikel van mij uitgebreid reageer, namelijk over de tulpenvaas-postzegels. Conclusies verplichten me daartoe als:
Gerelateerde artikelen
- “Wat een negatief verhaal.“
- “Ik begrijp Bate niet helemaal.”
- “Ik snap het ook niet zo.”
- “Ik begrijp het commentaar van Bate helemaal niet.”
Er bestaat een gradueel verschil tussen “niet helemaal” en “helemaal niet”!
Voor een juiste begripsvorming van dit postzegelvel is een tweedeling van twee slecht geïntegreerde onderdelen noodzakelijk. Via de rand van het postzegelvel kom je na de nodige ‘inspanning’ tenslotte wel eens bij de naamgeving van iedere tulpenvaas terecht.
Ongebruikelijke informatieve ‘achterdeur-methode’
In het laatste deelhoofdstuk van Postzegelnieuws ‘Delftse tulpenvazen’ staat “Delftse tulpenvazen, volgorde op de velrand, vanaf linksboven met de klok mee” boven de opsomming van de negen verschillende tulpenvazen.
- Stilzwijgend veronderstelt PostNL dat de lezer de nummering 1 t/m 9 op de velrand aanbrengt en vervolgens al kijkend en vergelijkend tot ontdekking komt welke beschrijving bij welke postzegelafbeelding past.
- Als de negen afbeeldingen van een nummer zijn voorzien, blijken er nog vier ongenummerde afbeeldingen als herhalingsafbeeldingen te resteren.
De postzegelbloglezer is door de genummerde vertaalslag in het artikel van 26 maart nauwelijks met de onlogische plaatsing van de talrijke tulpenvazen op de postzegels in aanraking gekomen. Het schematische overzicht geeft door de nummeraanduiding per samenhangend postzegelduo meteen een overzichtelijke duidelijkheid.
Bladzijde verkoopfolder
Het grote aantal tulpenvazen op de zes postzegels doet me heel sterk denken aan een bladzijde van een ‘verkoopfolder’, een ‘tulpenvaas-voorraad’ en/of een ‘verkoopvitrine’ van een plateelbakkerij uit de 17e eeuw. Op zakelijk afstandelijke wijze wordt een scala aan grote en kleine tulpenvazen getoond en te koop aangeboden.
In werkelijkheid zijn alle afbeeldingen van de vazen ontleend aan bestaande kleurenfoto’s van vier verschillende musea.
Waarom geen vaag zichtbare verwijzing op de achtergrond van deze vazen naar
- de functievervulling: een aantal tulpen is in de tuiten van de vaas gestoken
- de productiemethode: motiefschilderen van gestippelde houtskooltekening op vaas
- het leef- en modemilieu van de bezitters van de vazen
- relationele betrekking met tulpengekte en -manie
Hiermee wordt de gekopieerde foto van een ruimere en bredere context voorzien, waardoor de tulpenvaas op dynamische wijze tot leven komt én daarmee functioneel in het hier en nu terechtkomt. De door grafisch ontwerper Jeremy Jansen gekozen kopieermethode van de vazenfoto’s op de postzegels ‘degradeert’ iedere vaas tot een zakelijk afstandelijk voorwerp. Jansen heeft naar mijn mening in het geheel geen eigen inbreng aan de kopie toegevoegd, waarmee een ondermaatse afbeelding zonder zeggingskracht is ontstaan.
Analoge benadering [1]
In 1990 is naar aanleiding van het 400-jarige bestaan van de Hortus Botanicus in Leiden en de komst van de eerste tulp uit Turkije in Leiden een bijzondere postzegel uitgegeven met daarop twee botanische medewerkers uit de 17e eeuw tussen de bloemperken met op de achtergrond een gedeeltelijk kleurig zichtbare tulp ‘Wapen van Leiden’.
Ontwerpster Joke Ziegelaar heeft twee details aan de Hortus Botanicus-plattegrondprent met personen, bloemperken en poortjes van Jacob de Gheyn II (ca 1565 – 1629) uit 1601 ontleend *).
Twee botanische medewerkers (wellicht Carolus Clusius) wijzen al converserend naar een bloemperk. Het poortje staat iets naar rechts van hen. Op de achtergrond is de wit met roze tulp ‘Wapen van Leyden’ gedeeltelijk zichtbaar. De naam ‘tulp’ verwijst naar de Perzische tulband, die door de vorm met de bloem overeenkomt.
*)
Jacob de Gheyn II (ca 1565 – 1629) heeft voor de 200 jaar Mauritshuis-postzegel het bloemenschilderij ‘Bloemen in een glazen fles’ op de postzegel rechtsonder in 1612 geschilderd.
Analoge benaderingen [2]
Op talrijk veel andere postzegels ontvangt / bezit de hoofdafbeelding van een postzegel ondersteuning van nevenafbeeldingen. Niet alleen jaren geleden, maar ook recentelijk.
Resumé: ondermaatse kwaliteit?
Mijns inziens een volmondig “Ja!” Mijn nadere onderbouwing?
- Te veel grote en kleine afbeeldingen.
- Per postzegel soms te veel afbeeldingen.
- Onlogische en onpraktische tulpenvaasexpositie.
- Omslachtig info-tracé via velrand naar de postzegelafbeelding.
- Te beperkte info-voorziening per vaas.
- Verrijkt een tweede manshoge tulpenvaas het postzegelvel?
- Achtergrondkleur is met / zonder scherfstructuuraanduiding meer verschillend en gevarieerd.
- Slaafse kopieertoepassing van de ontwerper.
- Tekortkoming aan creatieve inbreng van de ontwerper daarbij.
Opzienbarende pluspunten postzegelvel?
- Stapeling aantal woorden en cijfers overeenkomstig stapeluitvoering van manshoge vazen.
- Porseleinglans op drietal vazen.
Mijn opmerking in het artikel van 26 maart “Het is voor Jeremy Jansen ongetwijfeld een martelgang geweest” wordt naar mijn idee door een uitsprak van de ontwerper (die ik zojuist voor het eerst onder ogen heb gekregen) op bladzijde 8 van Collect nr. 110 bewaarheid: “Ik heb dagen zitten schuiven voordat ik voor mijn gevoel de juiste verhouding had.”
Gerelateerde artikelen
Kijk in onze catalogus voor meer postzegels
• Nederland • Nederland
Nieuwsgierig naar de nieuwste postzegel- en postzegelproducten?
Kijk dan bij Collect Club.
(6 stemmen, gemiddeld: 4,00 uit 5)
Laden...
Reacties (4) Schrijf een reactie
@Bate: Beste Bate: als er zoveel onbegrip is over jouw (negatieve) blog van vorige week, dan zou het je passen om eens kritisch naar jezelf in de spiegel te kijken.
Je kan nu natuurlijk met een heel verhaal komen dat de bloglezers het allemaal verkeerd zien, maar dat heeft denk ik alleen maar tot gevolg dat de (simpele) bloglezers gaan zeggen:
Bate, stop hier aub mee en ga van je pensioen genieten. Je schrijvers-carriere is imposant genoeg om nu te stoppen.
@ Bate: Als je veronderstelling dat op de postzegel van de Leidse Hortus de prefect (directeur) Carolus Clusius staat afgebeeld, dan zou dat ongetwijfeld de man met de (wandel)stok moeten zijn. Hij was namelijk ‘slecht ter been’. Het licht dan voor de hand dat de andere man met wie hij praat, zijn ‘rechterhand’ de hortulanus en apotheker Dirck Cluyt is.
@ Willem Hogendoorn,
Het gaat niet om hoe de bloglezers het zien en of ze het eens zijn met Bate of niet. Bate heeft een mening en onderbouwt die. Daar heeft hij het volste recht toe en niemand hoeft het met hem eens te zijn. En waar je het hebt over “zoveel onbegrip” wordt het lachwekkend, want de reacties waren op één hand te tellen.
Wat Bate zegt snijdt hout, en toch vind ook ik het velletje best aardig. Echter, de opmerking dat de bloglezers zouden vinden dat hij moet stoppen als blogger, die vind ik pas écht negatief. Je verpakt jouw venijnige boodschap wel erg opzichtig als mening van anderen, van wie je niet weet wat die mening is.
@ Hans Vink,
Bedankt voor je reactie.
Natuurlijk mag iedereen zijn mening hebben en hoeven we het niet met elkaar eens te zijn. Dat is prima voor de discussie.
Ik heb een vrij groot filatelistisch netwerk, en hoor daar de meningen over de filatelie, uitgiftebeleid PostNL en wat de bloggers te vertellen hebben.
Ik verpak dus geen boodschap; ik schrijf wat ik hoor. Wat mij aangaat behoeft Bate niet te stoppen. Trouwens, de enige die daarover gaat is Bate zelf.
Schrijf een reactie
(registratie is niet nodig)