Op 21 februari 2022 geeft PostNL een postzegelvel uit met vijf bloemstillevens op zes postzegels van het Maurishuis in Den Haag. Het Mauritshuis-museum (een 17e-eeuws stadspaleis) opende 200 jaar geleden de deuren, waar het publiek de collectie Nederlandse 17e-eeuwse schilderkunst kon bewonderen.
Het postzegelvel 200 jaar Mauritshuis is ontworpen door grafisch ontwerper Studio Maud van Rossum in een oplage van 95.000 postzegelvellen. Het postzegelvel is gedrukt door Koninklijke Joh. Enschedé BV in Haarlem.
Gerelateerde artikelen
Postzegelvel 200 jaar Mauritshuis als totaalcompositie, uitgiftedatum 21 februari 2022
Postzegelvel 200 jaar Mauritshuis
1) Rondom op het vel zijn zes verschillende close ups uit vijf verschillend sprankelende, feestelijke en kleurrijke bloemstillevens van het Mauritshuis geplaatst. De bloemen zijn computertechnisch door grafisch ontwerper Maud van Rossum vrijgemaakt van de oorspronkelijke donkere achtergrond, waardoor de vrijstaande postzegelbloemen een witte decorachtergrond hebben gekregen. Een ingreep die zeggingskracht verhogende uitwerking bewerkstelligt.
2) De verbindende velrand rondom de zes postzegels is zwart, die de afzonderlijke kunstwerken naar elkaar toe doet trekken. Het zwarte kader werkt contrastrijk tegenover de witte en gedetailleerde postzegels. De bloemen in de zwart gekleurde velrand komen overeen met die van de schilderijen.
3) Van Rossum veranderde de uitvoering van de schilderijen als zij dat voor het eindresultaat noodzakelijk vond: “Zo hoort de gele vlinder rechtsonder eigenlijk bij het bloemstilleven van Jan Davidsz de Heem in de rechter bovenhoek. Soms heb ik een bloem weggehaald of verplaatst als dat voor de compositie beter was. Bij elke stap hield ik de kracht van de beelden in de gaten, zowel op het complete postzegelvel als op iedere postzegel afzonderlijk.”
4) Opmerkelijk is de afwijkende plaatsing van de postzegels op het postzegelvel. Behalve de laatste postzegel zijn de toppen van de bloemstukken naar de midden-perforatie van het vel gericht. Het gevolg daarvan betekent dat er zich vijf verticale en één horizontale postzegels in het vel bevinden.
Jan Breughel de Oude: Wan-Li-vaas met bloemen (ca 1610 – 1615)
Jan Brueghel de Oude, Public domain, via Wikimedia Commons
Jan Davidsz de Heem: Vaas met bloemen (ca 1670)
Jan Davidsz. de Heem, Public domain, via Wikimedia Commons
Balthasar van der Ast: Bloemen in een Wan-Li-vaas met schelpen (ca 1640 – 1650)
Balthasar van der Ast, Public domain, via Wikimedia Commons
Ambrosius Bosschaert de Oude: Vaas met bloemen in een venster (1618)
Ambrosius Bosschaert, Public domain, via Wikimedia Commons
Jacob de Gheyn II: Bloemen in een glazen fles (1612)
Jacob de Gheyn II, Public domain, via Wikimedia Commons
Het Mauritshuis
Stadhouder Willem V (1748 – 1806) toont vanaf 1774 zijn schilderijencollectie in ‘Galerij Prins Willem V’ aan het publiek als eerste openbare museum van ons land. Zijn zoon, koning Willem I, (1772 – 1843) schenkt een groot aantal van deze werken aan de Nederlandse staat. In 1822 verhuist de collectie
naar het Mauritshuis met de bekende werken als ‘De Stier’ van Paulus Potter, ‘Gezicht op Haarlem met bleekvelden’ van Jacob van Ruisdael, ‘Twee Afrikaanse mannen’ van Rembrandt en ‘Gezicht op Delft’ & ‘Meisje met de parel’ van Johannes Vermeer.
In het jubileumjaar 2022 begint op 17 februari 2022 de speciale expositie ’In volle bloei’ met aandacht voor de mooiste stillevens uit de collectie van het Mauritshuis. Een gespecialiseerd genre in de 17e eeuw in ons land. Niet alleen de bloem is gedetailleerd afgebeeld, maar ook verdorde bloempjes en heel kleine insecten op aangevreten bladeren.
Gerelateerde artikelen
Kijk in onze catalogus voor meer postzegels
• Nederland • Nederland
Nieuwsgierig naar de nieuwste postzegel- en postzegelproducten?
Kijk dan bij Collect Club.
(3 stemmen, gemiddeld: 4,00 uit 5)
Laden...
Reacties (4) Schrijf een reactie
Het vel als totaalcompositie vind ik zeker geslaagd. Als ik me probeer in te beelden hoe een losse zegel op een envelop tot zijn recht komt mbt 200 jaar Mauritshuis dan krijg ik een heel ander gevoel. Maarja, er zullen maar heel weinig van deze postzegels op een brief geplakt gaan worden.
Vreemd;
dan maak je postzegels ten faveure van 200 jaar Mauritshuis met daarop onderdelen van schilderijen die daar hangen.
Tot daar begrijp ik het.
Dat je dan de compositie verandert door delen weg te laten en/of te verplaatsen begrijp ik dan weer niet.
Waarom de schilderijen en bloemstukken niet naar het origineel weergeven?
Ik vind deze uitgifte ronduit teleurstellend. Het geheel is naar mijn smaak veel te druk. De losse zegels laten een rustiger beeld zien, maar het verband met het geheel is dan weer zoek. Jammer, ik had er meer van verwacht!
Het verhaal achter het ontwerp is weer bijzonder interessant, zoals we van Bate gewend zijn!
Schrijf een reactie
(registratie is niet nodig)