De eerste postzegel van de serie die gewijd is aan 10 jaar onafhankelijke Republiek Oostenrijk laat het Parlementsgebouw zien. Het prachtige gebouw van de architect Hansen is vooral van idealistisch belang. Dit gebouw herbergt die constitutionele organismen die de wederopbouw van de Republiek Oostenrijk initieerden en zo de basis legden voor de toekomst van de staat in materiële zin, maar niet in de laatste plaats ook voor de culturele wederopbouw.

Het parlementsgebouw is de zetel van de twee kamers van het parlement, de ‘Nationale Raad’ en de ‘Bondsraad’ van de Republiek Oostenrijk. In het gebouw zijn drie vergaderruimten en een groot aantal kantoren ingericht voor de leden van het parlement. In de volksmond wordt het gebouw gewoonlijk als ‘Het Parlement’ genoemd. Het werd gebouwd van 1874 tot 1883 volgens een ontwerp van Baron Theophil von Hansen. Hij is op 13 juli 1813 geboren in Kopenhagen in Denemarken en is later Oostenrijks staatsburger geworden. Hansen ontwierp het gebouw voor de keizerlijke raad van de koninkrijken en staten van het toenmalige oude Oostenrijk.

De architect oriënteerde zich op de oude Griekse architectuur. Het grote voorbeeld was de ‘Zappeion’ in Athene, zoals afgebeeld op de prentkaart, dat ook werd ontworpen door Theophil von Hansen. Met de bouw werd op 20 januari 1874 begonnen, dus ongeveer gelijktijdig met de bouw van het parlementsgebouw in Wenen. Zo ontstond het ‘Reichsratsgebäude’ als een vroeg neoklassiek gebouw op het gedeelte van de ‘Ringstrasse’ met de vele historische gebouwen. De ‘Ringstrasse’  wordt sinds 1956  de Dr Karl Renner-Ring  genoemd. Voor het gebouw in Wenen staat een fontein met een standbeeld van Pallas Athene.

De postzegel van 1 Schilling toont het nieuwe ‘Westbahnhof’. Het oude station ‘Westbahnhof’, gebouwd rond 1860, voldeed al tientallen jaren niet meer aan de verkeersbehoeften, ondanks structurele uitbreidingen. De zware verwoestingen door de bombardementen in de Tweede Wereldoorlog waren dan ook aanleiding om zo snel mogelijk te beginnen met de bouw van het nieuwe station. Maar eerst werd het station provisorisch hersteld waarna het in 1949 werd afgebroken. Na uitgebreide voorbereidende werkzaamheden begon de bouw in mei 1950.

Het nieuwe station werd ontworpen door de architecten Hartiger & Wöhnhart en kwam gereed in 1952. De indeling van het station was heel anders dan dat van het oorspronkelijke station met veel meer perrons. Het dient sindsdien als kopstation voor het woon-werk verkeer op de spoorlijnen van Wenen naar Salzburg. Het dominante centrale gebouw bestaat uit een hal van twee keer 20 meter breed en 100 meter lang. De opening van het nieuwe ‘Westbahnhof’ werd in december 1952 verricht door de toenmalige Bondsminister voor Transport en Genationaliseerde ondernemingen, Dipl. Ing. Karl Waldbrunner.

In het midden van de postzegel is het woord ‘vrijheid’ in de kleuren rood-wit-rood van Oostenrijk. De ontwerper vormde dit woord op een originele manier in de vorm van de nationale vlag van Oostenrijk. De postzegel was bedoeld om de wil tot vrijheid van het land te tonen, dat in 1955 tien jaar had gewacht op het herstel van de volledige soevereiniteit. De waarde van deze postzegel was toen gelijk aan het verzendtarief voor een correspondentiekaart naar het buitenland. Deze postzegel is dan ook ontworpen om de hele wereld de vurige wens van alle Oostenrijkers over te brengen en de bezettende mogendheden eraan te herinneren een historische belofte na te komen. Korte tijd later werd deze wens gehoord en met het Oostenrijkse Staatsverdrag, waarvoor nog geen maand later ook een postzegel werd uitgegeven, begon een nieuwe fase van de onafhankelijke staat Oostenrijk.

Gedurende de laatste maanden van de Tweede Wereldoorlog werd de stad Wenen voor een groot deel verwoest door luchtaanvallen en bombardementen. Wenen was immers ook een oorlogstoneel geweest met hevige straatgevechten. Kort na het einde van de oorlog werd begonnen om de beschadigde gebouwen en infrastructuur in de hoofdstad te herstellen. Gaandeweg werden nieuwe huizen, zelfs hele buurten, opgetrokken wat de stad een nieuw gezicht gaf. Het herstel en de nieuwbouw werd niet alleen door de overheden gestimuleerd, maar ook particuliere aannemers werden aangemoedigd te investeren en daarmee opgenomen in het concept van wederopbouw. Aan de periferie van de stad in het tiende district van Wenen ligt de woonwijk ‘Per-Albin-Hansson’, gebouwd in opdracht van de gemeente Wenen. De wijk is vernoemd naar de toenmalige Zweedse premier als dank voor de hulp van Zweden aan Oostenrijk na de Tweede Wereldoorlog. De eerste huizen werden gebouwd met bouwmaterialen bestaande uit het puin van verwoeste gebouwen. Een aantal straten is vernoemd naar Zweedse persoonlijkheden en Zweedse steden.

Een zeer belangrijk onderdeel van de wederopbouw was het herstel en de herontwikkeling van de energievoorziening. Dit was een elementaire basis voor het slagen van de opwaartse ontwikkeling van de levenskwaliteit van de Oostenrijkse bevolking. Op de postzegel is de zogenoemde Limberg stuwdam te zien die een waterreservoir afsluit met een voorraad van 86 miljoen kubieke meter water. Dit stuwmeer voedt de waterkrachtcentrale ‘Kaprun Hauptstufe’ bij Zell am See, Salzburg. Het stuwmeer kan het grootste deel van de instromende rivieren opslaan om voldoende watervoorraad te hebben voor de winter. De stuwdam zelf is een ovale betonnen wand met een hoogte van 120 meter en een lengte van 370 meter. In de dam werd 433.000 kubieke meter beton verwerkt. De stuwdam is ongeveer 40 meter dik aan de voet van de wand die taps toeloopt tot een breedte van zes meter. De bouw van de elektriciteitscentrale ‘Kaprun Hauptstufe’ begon tijdens de Tweede Wereldoorlog. De Limberg stuwdam werd voltooid in 1951 en begin 1952 werd de elektriciteitscentrale met een vermogen van 220.000 kilowatt volledig in gebruik genomen.

Op de prentkaart is de stuwdam afgebeeld gezien ongeveer vanuit het oogpunt van de ontwerper van de postzegel. Ontwerper van de serie postzegels was Alfred Chmielowski. De postzegels werden gedrukt in rasterdiepdruk in een oplage van twee miljoen exemplaren. De serie werd uitgegeven op woensdag 27 april 1955.

Op de postzegel van 2 Schilling is door middel van boekdruk ‘Staatsverdrag 1955’ aangebracht. De drukplaat voor de originele postzegel uit 1945 werd gebruikt om de oplage van 2 miljoen postzegels te produceren in rasterdiepdruk in een gewijzigde kleur. De ‘Verklaring van Moskou’ van oktober 1943 beschreef het herstel van een vrij en onafhankelijk Oostenrijk als een van de oorlogsdoelen van de geallieerden. In april 1945 werd het grootste deel van het Oostenrijkse grondgebied verlaten door de Duitse troepen. Op 27 april 1945 werd een voorlopige Oostenrijkse staatsregering gevormd, die werd erkend door de vier geallieerde grootmachten. In november 1945 werden vrije verkiezingen gehouden. De regering, gevormd op basis van de verkiezingsuitslag, trad in december 1945 aan. Het doel was om zo snel mogelijk een staatsverdrag te sluiten om de terugtrekking van de bezettingstroepen te bereiken. Het concept verdrag was al in 1949 voltooid. Tijdens de Conferentie van Berlijn in februari 1954 werden de laatste vijf artikelen goedgekeurd. Op 12 april 1955 ging een Oostenrijkse regeringsdelegatie naar Moskou voor een bijeenkomst, waar de laatste obstakels voor de sluiting van het verdrag werden weggenomen. Enkele dagen na het begin van de Conferentie van ambassadeurs van de vier grote mogendheden, op 2 mei 1955, konden de ministers van Buitenlandse Zaken het definitieve verdrag ondertekenen. Dit markeerde het begin van de onafhankelijke Republiek Oostenrijk. De postzegel werd op 15 mei 1955 uitgegeven.

Kijk in onze catalogus voor meer postzegels
• Historisch • Denemarken • Oostenrijk • Architectuur • Tweede wereldoorlog

Nieuwsgierig naar de nieuwste postzegel- en postzegelproducten?

(3 stemmen, gemiddeld: 5,00 uit 5)

Laden...