Thomas Moore werd in Dublin geboren op 28 mei 1779 als zoon van een rooms-katholieke wijnhandelaar. Hij studeerde eerst aan het Trinity College in Dublin en later rechten in Londen. Hij werd bevriend met de bijna tien jaar jongere dichter George Gordon Byron die bekend zou worden als Lord Byron. Ook knoopte hij vriendschap aan met romantische dichter Percy Byssche Shelley die dertien jaar jonger was. Bovenstaand portret is een detail van een gravure vervaardigd door John Burnet dat zich bevindt in de National Portrait Gallery in Londen. De gravure werd in 1820 voor het eerst gepubliceerd door boekverkoper James Carpenter en werd in 1966 in de collectie van de Gallery opgenomen. De afbeelding op de postzegel is van deze gravure afgeleid.

Het belangrijkste werk van Moore was de dichtbundel  ‘Irish Melodies’ dat hij uitgaf van 1807 tot 1834 en hem gedurende 25 jaar een jaarlijks inkomen opleverde van £ 500. De bundel bevat titels zoals ‘The Last Rose of Summer’ en ‘Oft in the Stilly Night’. In totaal 130 gedichten die op muziek zijn gezet met medewerking van Sir John Stevenson. Er zijn nog opnames bekend uit 1914 uitgevoerd door de sopraan Marie Rappold en het Knickerbocker Quartette. Opvoeringen vonden plaats voor de toenmalige aristocratie van Londen. Hiermee wekte hij sympathie en steun op voor de Ierse nationalisten. Moore was onder hen een ware held.

Het verhalende gedicht ‘Lalla Rookh’ gaf hij uit in 1817. Hij werd bij het samenstellen van het gedicht geadviseerd door Lord Byron. Het speelde zich af in een sfeer van Oosterse pracht en Moore kreeg met dit gedicht een reputatie waardoor hij kon wedijveren met zijn tijdgenoten Lord Byron en Sir Walter Scott. Het werd een van de meest vertaalde gedichten uit die tijd en werd gekocht door een Engelse uitgever die er de enorme som van £ 3.000 voor betaalde. Een politiek satirisch werk van Moore, ‘The Fudge Family in Paris’ waarin de politiek en de manieren van de Regency-periode werden weergegeven, verscheen in 1818.

Thomas Moore heeft veel gereisd. In 1803 verbleef hij drie maanden in Bermuda om daarna naar de Verenigde Staten en Canada te gaan. In dat laatste land schreef hij ‘Canadian Boat Song’. In november 1904 kwam hij terug in Engeland. Moore trouwde in 1811 met actrice Elizabeth Dyke. In 1817 woonde het echtpaar in Hornsey waar hij ‘Lalla Rookh’ schreef. Hun eerste dochter overleed op zeer jonge leeftijd en werd op het kerkhof van Hornsey begraven. In 1818 verhuisde Moore naar Sloperton Cottage aan de huidige Westbrook Road, gelegen nabij het dorpje Bromham in het graafschap Wiltshire. De cottage is afgebeeld op bovenstaande tekening en bestaat nog steeds.

Het gezin kreeg in totaal vijf kinderen die allemaal op jonge leeftijd stierven. Anne Barbara werd vijf jaar oud, Anastasia Mary werd 17 jaar, Olivia overleed als baby van enkele maanden, John Russell stierf op 19-jarige leeftijd en zijn andere zoon Thomas Landsdowne toen hij 27 jaar was. Zelf overleed Thomas Moore na een lang ziekbed waarbij hij door Elizabeth werd verzorgd, op 26 februari 1852 in de cottage. Hij werd begraven naast zijn dochter Anastasia op het kerkhof van St. Nicholas in Bromham. Hier werd een herdenkingskruis opgericht, te zien op bovenstaande oude prentkaart.

De gravure voor de postzegels werd vervaardigd door W. Vacek. De postzegels werden in plaatdruk geproduceerd door de drukkerij van De La Rue in Dublin. Het verkochte aantal zegels van 2½p bedroeg 21.574.336 stuks en van de 3½p 1.308.256 stuks. De postzegels waren gedrukt op papier met een watermerk, de letter e.

Het tarief vanaf 1 mei 1952 voor een brief tot 57 gram (2 ounces) was indertijd 2½p, maar voor de 3½p was geen gangbaar tarief voorhanden. Want het tarief voor een brief tot en met 4 ounces was 3p en 4p voor een brief tot en met 6 ounces. Een grap deed de ronde dat de postzegel van 3½p speciaal bedoeld was voor dichters om elkaar hun gedichten toe te sturen. Of had de Ierse post een tariefwijziging in voorbereiding die niet is doorgegaan?

Speciale enveloppen om deze te gebruiken voor het verkrijgen van een stempel ‘eerste dag van uitgifte’ werden door verzamelaars en een enkele postzegelhandelaar vervaardigd. Maar een speciaal stempel voor de ‘eerste dag van uitgifte’ bestond toen in Ierland nog niet. Bovenstaand afgebeeld een postzegel van 2½p met een afdruk van een stempel van Corcaigh, de Ierse naam voor de stad Cork, met de uitgiftedatum 10 november 1952. Cork is de op een na grootste stad van de Republiek Ierland en ligt aan de zuidkust van het eiland aan de monding van de rivier ‘Lee’.

Ook van kleinere steden zijn eerstedag enveloppen bekend met afdrukken van de eerste dag van uitgifte. Zoals van de stad Droichead Átha, de Ierse naam voor Drogheda, een havenstad in het graafschap Louth gelegen aan de Ierse Zee. De stad ligt in het noorden van Ierland en de rivier de ‘Boyle’ stroomt er doorheen, bekend vanwege de veldslag die hier plaatsvond in 1689. De toevoeging ‘Claraithe’ betekent ‘geregistreerd’, dus was het stempel specifiek bedoeld voor te verzenden aangetekende stukken en werd in dit geval ook gebruikt voor deze FDC.

De grote postkantoren beschikten over een stempel in twee talen. Iers en Engels, die afgedrukt konden worden op aangeboden enveloppen waarop de betreffende postzegels of postzegel waren geplakt en gestempeld moesten worden met een stempel met de datum van uitgifte. Dit tweeregelige stempel werd voor het eerst gebruikt voor de bijzondere postzegeluitgiften in 1949. Ook Luimneach ofwel Limerick, hoofdstad van het gelijknamige graafschap, gebruikte dit stempel.

Voorbeeld van een particulier vervaardigde eerstedag envelop waarop de twee postzegels zijn geplakt en gestem-peld met het poststempel Baile Átha Cliath nummer 58 met daarnaast een afdruk van het tweeregelige stempel ‘First Day of Issue’. De geadresseerde Dorothy woonde in Southsea ten zuiden van Portsmouth in het graafschap Hampshire, Engeland. De harp, afgedrukt tussen de twee zegels, is al sinds de dertiende eeuw het symbool van het Ierse eiland en sinds de onafhankelijkheid in 1921 ook het symbool van de staat Ierland.

Een voorbeeld van een eerstedag envelop vervaardigd door een verzamelaar bestemd voor een geadresseerde in Salinas, Californië, Verenigde Staten. Mr. George Arne Stave, de geadresseerde, was een Noorse immigrant getrouwd met Wilma Moore. Toeval? Hij was in 1892 of 1893 in Noorwegen geboren en vestigde zich in Salinas. Ze kregen drie zonen waarvan de oudste, George, geboren op 29 juli 1923, bekend zou worden als kunstschilder. De stempelafdruk is van Baile Átha Cliath, de Ierse naam voor de stad Dublin. Ik ken alleen afdrukken met dit stempel op eerstedag enveloppen met volgnummer 58. Ook een stempel met volgnummer 1 is bekend. De envelop beplakt met de twee zegels naar Salinas, een leuke toevoeging aan de verzameling. Zoekt u ook wel eens naar de achtergrond van een geadresseerde zoals bij George Arne Stave? En komt de naam van de stad Salinas u bekend voor? De stad wordt genoemd in het boek ‘East of Eden’ van John Steinbeck ook uit 1952, verfilmd in 1955. Hij ontving tien jaar later, in 1962, de Nobelprijs voor literatuur. Steinbeck was uit Salinas afkomstig.

Kijk in onze catalogus voor meer postzegels
• Historisch • Canada • Groot Brittannië • Noorwegen • Verenigde staten • Boeken • Nobelprijswinnaars

Nieuwsgierig naar de nieuwste postzegel- en postzegelproducten?

(5 stemmen, gemiddeld: 4,80 uit 5)

Laden...