Op de postzegel met de waarde indicatie 2nd, in 2000 gelijk aan 19p, zijn luidklokken afgebeeld die gefotografeerd zijn door Michael Caldwell. Hiermee wordt het geluid gesymboliseerd dat de klokken voortbrengen bij een Britse gewoonte: ‘bell ringing’. Daarbij dingen groepjes klokkenluiders naar de hoogste eer in een competitie. Voor Royal Mail betekende het, dat met deze postzegel de eeuwwisseling een feit was geworden.

Tijdens onze vakanties in Engeland hebben we enkele keren zo’n competitie meegemaakt. Afhankelijk van het aantal luidklokken, elk bediend door een klokkenluider, zijn wel tot 40.000 melodieën bekend. In 1891 werd zelfs een ‘Centrale Raad van Kerkklokkenluiders’ opgericht die reglementen samenstelde en melodieën registreerde ten behoeve van de competities. Zij zorgen ook voor de opleiding van juryleden die tijdens de competities de zuiverheid en ritme van de klokkenspelen beoordelen. Een heel andere ervaring met ‘bell ringing’ hadden we bij ons bezoek aan het bisschoppelijk paleis in Wells, graafschap Somerset. Daarbij hebben zwanen in de gracht bij de toegangspoort de gewoonte om als ze honger hebben aan een touw te trekken waardoor en bel klinkt. Of ze kunnen klok kijken weet ik niet, want de voedertijden, die veel bekijks trekken, zijn om tien uur in de ochtend en om vier uur ’s-middags.

Het jaar van de artiesten duurde van juni 2000 tot mei 2001. In dat jaar werden festiviteiten en evenementen georganiseerd om alle mogelijke kunstuitingen door artiesten te tonen aan het publiek. Daarbij traden duizend artiesten, waaronder toneelspelers, muzikanten, cineasten, schrijvers, dichters en kunstschilders op in plaatsen en op locaties die volkomen onaangekondigd en onverwacht waren. Ze waren te zien en te horen in supermarkten, in bussen, op voetbalvelden, in laboratoria van fabrieken en zelfs op een deel van de snelweg M1. De organisatie lag in handen van de tien ‘Regional Art Boards’ die de plannen maakte, de deelnemers selecteerde, de plaatsen van optreden bepaalde en dit alles financierde. De slogan was: ‘Duizend artiesten op duizend plaatsen’.

Een van de meest opvallende creaties werd vervaardigd door Serena de la Hey. Een standbeeld van staal bekleed met wilgentakken, de ‘Willow Man’. Dit standbeeld van 12 meter hoogte werd geplaatst langs de snelweg M5 bij Bridgwater in het graafschap Somerset. Het werd onthuld in september 2000. Bovenstaande foto werd in april 2007 gemaakt door Philip Halling vanuit een auto op de snelweg. De foto van het oog op de postzegel werd in 1996 gemaakt door Tobi Corney in een straat in Battersea, Londen. Een enorme vergroting van de postzegel werd op 4 december 2000 door twee bergbeklimmers, Isobel Rocamora en Sophy Griffiths opgehangen aan een zijmuur van ‘Tate Modern gallery’ in Londen.

De foto van een deel van een klassieke harp werd genomen door Etienne Bol en bevindt zich in de collectie van de ‘National Museums and Galleries of Wales’. Ter gelegenheid van de eeuwwisseling was het plan geboren om in Cardiff het ‘Wales Millennium Centre’ te vestigen. In het gebouw werd een kunstcentrum ondergebracht en zalen voor opera, ballet, hedendaagse dans, theaterkomedie en musicals. Op de postzegel is het woord ‘Canolfan’ vermeld dat ‘Centrum’ betekent.

De harp is het nationale instrument van Wales en vele harpisten uit dat deel van Groot-Brittannië zijn beroemdheden geworden. Zoals Catrin Finch afgebeeld op bovenstaande envelop. Zij werd geboren in 1980 te Llanon, graafschap Ceredigion in Wales. Haar moeder is van Duitse afkomst, haar vader komt uit Engeland maar ze spreekt vloeiend Welsh. Ze begon al op zesjarige leeftijd met het bespelen van de harp. Op tienjarige leeftijd nam zij deel aan het World Harp Congress in Parijs. Van 2000 tot 2004 was Catrin de officiële harpiste van de Prins van Wales. In 2000 won ze de ‘Young Concert Artists International Audition’ in New York City en trad op in de Wigmore Hall in Londen.

Het grootste muziek en poëziefestival van Europa vindt jaarlijks plaats in Wales. Dan zijn er optredens van solisten tot grote koren die onderling gedurende acht dagen strijden om de grootste eer. Het eerste festival dat werd gehouden was in 1176. Vanaf 1861, toen het eerste officiële festival werd gehouden in Aberdare, heet het evenement ‘National Eisteddfod of Wales’. De optredens zijn vaak in de traditionele klederdracht zoals te zien is op bovenstaan-de prentkaart.

Aan de Eisteddfod werd door Royal Mail aandacht geschonken door de uitgifte van twee postzegels op 4 augustus 1976 wegens het 800-jarige bestaan van dit festival. Op de eerste zegel is een aartsdruïde afgebeeld die een belangrijke rol speelt in de organisatie van het festival. Op de tweede zegel een harpiste met haar harp, in Welsh een ‘telyn’, in traditionele kledij. De Welshman wenst slechts drie dingen in zijn leven zo wordt gezegd: een deugdzame vrouw, een kussen in zijn gemakkelijke stoel een goed gestemde harp.

Met de verkorting TS2K kunnen twee zaken worden bedoeld. ‘Talent and Skills 2000’, zoals op de postzegel is vermeld, talenten en vaardigheden, maar ook ‘Trafalgar Square 2000’. Het heeft betrekking op de creatieve industrie die bestaat uit podiumkunsten, muziek, beeldende kunst, uitgeverij, digitale technologie, design, mode, reclame en ambachten. In maart 1999 werd een nationale conferentie gehouden met het doel al die ongelijksoortige bedrijven samen te brengen onder één paraplu. TS2K kon starten met een beginkapitaal van £ 150.000 beschikbaar gesteld door de nationale loterij Camelot. Een trainingsprogramma werd ontwikkeld om tegen het einde van het jaar 2000 vierduizend banen te creëren in de mediasector en kunstrichtingen. De foto op de postzegel is gemaakt door Arthur Tress. Het stelt een rasterwerk of traliewerk voor waarin een figuur zweeft. De foto is gemaakt in opdracht van ‘TS2K Creative Enterprise Centres’ in Londen.

De meeste uitgevers van eerstedag enveloppen hadden grote moeite om de geschikte afbeeldingen te vinden die als vignet konden dienen en als afbeelding in het stempel voor de eerste dag van uitgifte. Vandaar dat de meest uiteenlopende enveloppen verschenen en even zo vele stempels zoals bovenstaande envelop uitgegeven door ‘The Association of Great Britain First Day Covers’. Deze vereniging is gevestigd in Liverpool en dat is wellicht de reden om de envelop te wijden aan de Beatles met hun op 17 februari 1967 uitgebrachte ‘Penny Lane’.

Nog een voorbeeld is een envelop van ‘English Heritage’, een zelfstandig bestuursorgaan dat architectonisch en historisch belangrijke plaatsen beheert. De financiering geschiedt vanuit het Departement voor Cultuur, Media en Sport. Een van de vele ruïnes van een klooster dat bij de Heritage in beheer is, is ‘Castle Acre Priory’ in King’s Lynn, graafschap Norfolk. Het klooster werd rond 1070 door de Normandische ridder William de Warenne gesticht. De bouw van het klooster duurde vele jaren en de kloosterkerk werd pas in 1147 ingewijd, terwijl de rest va het klooster in 1166 werd voltooid. Door Hendrik VIII werd het klooster op 22 november 1537 opgeheven en raakten de gebouwen in verval. English Heritage verzorgt sinds 1984 de ruïnes die kunnen worden bezocht. Maar of deze envelop met het gebruikte stempel past in het thema ‘Beeld en Geluid’? Wel erg ver gezocht omdat er op deze manier honderden mogelijkheden zijn om dit thema te verbeelden.

Royal Mail maakte het zich helemaal gemakkelijk door een wel erg eenvoudig ontwerp te maken voor zowel het vignet op de eerstedag envelop als voor het stempel. Meestal werd een stempel gebruikt met Edingurgh erin met alleen een datum, waar de filatelistische afdeling van Royal Mail was gevestigd, maar in dit geval greep men ook terug op Cardiff. De stad waarin het Wales Millennium Centre was gevestigd.

Heeft u alle postzegels met betrekking tot de eeuwwisseling uitgegeven in 1999 en 2000 bij elkaar gezocht? Totaal 96 postzegels hebben het Britse millennium gemarkeerd met zeer vele onderwerpen en thema’s. Van uitvindingen, bekende persoonlijkheden, boombladeren, zand en steen, licht en vuur, het menselijk lichaam, enzovoorts.

Met letterlijk als ‘toetje’ nog vier postzegels op 16 januari 2001 met de titel ‘Hoop voor de toekomst’ met geschminkte gezichtjes om de serie te completeren tot honderd stuks. Was Royal Mail zo blij dat de serie was afgerond? Wel met de dekmantel ‘Unicef’ als motivering voor de uitgifte. Of was het voor een aantal verzamelaars een signaal, zo is het genoeg, ik stop met het verzamelen van Britse postzegels? In elk geval ging Royal Mail door met het uitgeven van vele series bijzondere postzegels, die, en dat is positief, wel bij de meeste Britse postvestigingen te koop waren.

Kijk in onze catalogus voor meer postzegels
• Historisch • Groot Brittannië • Klederdracht • Musea • Schilderkunst

Nieuwsgierig naar de nieuwste postzegel- en postzegelproducten?

(3 stemmen, gemiddeld: 5,00 uit 5)

Laden...