Onderstaand een foto van een brief naar Amerika, die afgestempeld is door de Filatelistische Dienst van het Staatsbedrijf der PTT. Deze enveloppe wierp meteen een hoop vragen op.
Gerelateerde artikelen
Met deze zomerzegel is de enveloppe onder gefrankeerd en het stempel lijkt gedrukt en niet hand gestempeld. Mijn vraag was: wie kan hier iets zinnigs over zeggen. Het antwoord en de hulp moest uit het buitenland komen. Voor onze leden en geïnteresseerden is deze materie blijkbaar onbekend. Het is onze ‘Sammelfreund’ Heinz Kaußen van de ‘Briefmarkenfreunde Aachen 1890 e.V.’ die verlossende antwoorden wist te vinden. Hij deed mij een boekje toekomen uit 1985. Van de ‘ArGe Vorausentwertungen’. Over de Nederlandse ‘vooraf stempelingen’, die maar heel zelden voorkomen.
In Frankrijk en in België kent men dit verschijnsel wel. Denk maar aan de krantenzegels, daar zijn de postzegels al van tevoren in de drukkerij gestempeld. Van 1949 tot 1950 kregen de postzegel-verzamelaars die hun postzegels niet bij het loket haalden, wat toen algemeen gebruikelijk was, maar via de ‘filatelistische dienst ‘ lieten toesturen, hun postzegels in een aparte enveloppe, zoals die hier getoond wordt. Dat vond men wel leuk en steeds meer verzamelaars bestelden hun postzegels bij de filatelistische dienst, waarmee de filatelie loketten tot niets doen werden gedwongen. Dus besloot PTT al op 16 oktober 1950 om de hele zaak weer stop te zetten voor de binnenlandse bestellers. Alleen buitenlandse klanten en de bestellingen van de postzegels van het Internationale Cour de Justice, kregen hun postzegels nog in zo’n enveloppe toegestuurd.
Voor het Internationale gerechtshof is dat tot vandaag de dag nog zo. De buitenlandse bestelling werden geleverd van 6 juli 1959 tot en met 20 februari 1964. Hoe dat nu met de frankerings-waarde zit, is mij niet duidelijk geworden. Immers de getoonde enveloppe ging naar Amerika en daar kwam je met 6 cent frankering toch niet mee weg, denk ik zo. Plakte men er maar wat op? Je had vier vormen bij de enveloppen: er kon ‘Drukwerk’ op staan of ‘Imprimé’, ‘Printed Matter’ of ‘Drucksache ‘. Al naar gelang waar de brief in het buitenland naar toe ging. De afstempeling is in boekdruk.
Dezelfde stempels zijn gebruikt bij de ‘Kinderbedankkaarten’ U kent ze wel die kaarten met kartelranden die je kreeg als je je ingezet had bij de verkoop van de kinderzegels.
Reacties (5) Schrijf een reactie
Tarief van het poststuk is juist.
Vanaf 1 april 1957 tot 1 januari 1964 was het drukwerktarief 1e gewicht naar het buitenland 6 cent.
De opmerking ” daar kwam je met 6 cent frankering toch niet mee weg, denk ik zo ” is met een klein beetje onderzoek echt onzinnig.
Het stempel zonder volgnummer was aangebracht in een zogenoemde boekdruk- of degelpers aangekocht in 1959 van het merk Heidelberg. Met deze drukpers werden verzendenveloppen van de Filatelistische Dienst bestemd voor buitenlandse adressen beplakt met postzegels, gestempeld. In plaats van een volgnummer werd een ster in het stempel opgenomen. Het meest opvallende is de diepzwarte afdruk, egaal aangebracht. De drukpers werd gebruikt tot 1984.
Drukpers gebruikt tot 1964, geen 1984!
De postzegel met de fossiele ammoniet heeft nog een leuke bijkomstigheid. Rechtstaand is de afdruk van de ammoniet in diepte weergegeven, maar draait men de zegel op zijn kop dan lijkt het of de ammoniet op de ondergrond ligt. Gezichtsbedrog…
Hé Cees, daarom is dit poststuk voor mij als fossielen op postzegels verzamelaar zo’n leuk stuk. Overigens bedankt voor de info die je me toegezonden hebt hierover. Filatelie is en blijft een leuke hobby waarvan je veel kunt leren toch?
Schrijf een reactie
(registratie is niet nodig)