In de komende drie afleveringen schenk ik aandacht aan de reclame via affiches, die de verkoop van zomer- en kinderpostzegels moet bevorderen. De communicatiemethoden van deze affiches verschilt danig per emissie.
Gerelateerde artikelen
In een aantal afleveringen schenk ik aandacht aan deze vorm van affiche-communicatie bestemd voor kopers van kinder- en zomerzegels.
Groei, bloei en oogsten voor het goede doel
Willem Arondeus heeft in 1938 een affiche ontworpen die de zomerzegels van dat jaar moesten promoten. Ontwerper attendeert kopers met een informatieve tekst en een kleurige tekening op de affiche op de nieuwe emissie zomerzegels: “Koopt zomerpostzegels 1938 waarvan de vruchten bestemd zijn voor cultureele en sociale doeleinden.”
Affiche Zomerzegels 1938
Beeld: Rijksmuseum [Public domain], via Wikimedia Commons
Aan twee takken van een perenboom zitten rose gekleurde bloesem en bloemknoppen tegenover een lichtgroene achtergrond. Deze complementaire kleurtegenstelling rose – groen veroorzaakt dat het groen groener wordt door het rose en het rose roser wordt door het groen. Onder deze takken zijn een aantal vallende peren weergegeven. Om deze tekening is een blauw gekleurd bos golvend haar van een vrouw het geheel samen- en omvattend gedrapeerd.
Zomerzegels 1938
Een aansprekende en uitnodigende affiche-illustratie met tekst om de nieuwe zomerzegels vanaf 16 mei 1938 te kopen. Overigens is tussen de affiche en de vijf zomerzegelafbeeldingen met portretten geen beeld-ondersteunende relatie te ontdekken. Twijfelachtig is de constatering dat het blauwe haar met de portretafbeelding van Maria Tesselschade Roemersdochter van de 4 cent zomerzegel in verband zou kunnen staan.
Allegorische vergelijkingen
Beeldspraak betekent feitelijk spreken met een afbeelding. De afbeelding komt overeen met oogsten voor het goede doel.
Het verloop van ‘bloesemknop-bloesem-peer’ komt overeen met die van de zomerzegel-verkoopactie van ‘actieopstarting-verkoopperiode-innen-bijslaggelden’. Deze allegorische vergelijkingsmethode werkt met tastbare objecten (peren) ter verduidelijking van het eindresultaat van de postzegelactie, namelijk het ontvangen van gelden voor culturele en sociale doelen.
Deze omslachtige en tijdrovende manier van ‘in-contact-treden-met-een-ander’ was in het kerkelijke en verzuilde Nederland van ruim een halve eeuw geleden heel gebruikelijk om kerkgangers in overdrachtelijke/figuurlijke zin met bijbelse gelijkenissen (parabels) iets duidelijk te maken. Vandaag de dag is deze ‘communicatie-methode’ niet meer van deze tijd: nu is kort, duidelijk en direct dé manier!
Het appelplukkende meisje van de weldadigheidspostzegels van Voor het Kind 1935 (nvph 279/82) straalt dezelfde boodschap via de allegorie uit. Bij de weldadigheidspostzegels stond vroeger de daad (een goede daad/handeling verrichten) centraal. Tegenwoordig met de ‘goede doelen-zegels’ staat het doel op de voorgrond: men handelt nu doelgericht.
Beeld: PostNL en Wikimedia Commons
Reacties (0)
Schrijf een reactie
(registratie is niet nodig)