Zij werden al snel ingedeeld bij de ‘verarmde adel’. Antoine werd piloot en behoorde in 1926 tot een van de pioniers van internationale postvluchten. Hij werkte voor Aéropostale tussen Toulouse en Dakar en runde ook het Cape Juby vliegveld in de Spaanse zone van Zuid Marokko in de Sahara. Zijn voornaamste taak daar was via onderhandelingen met de inheemse stammen de neergestorte en gevangen-genomen vliegers weer vrij te krijgen. (Hij is zelf tijdens zijn loopbaan meerdere malen met zijn toestel gecrashed).

In 1929 werd Saint-Exupéry overgeplaatst naar Argentinië, waar hij werd benoemd tot directeur van de Aeroposta Argentina Airline. In 1929 schreef hij zijn eerste boek ‘Courier Sud’ (‘Southern Mail’). In 1931 verscheen zijn ‘Vol de Nuit’ (‘Night Flight’). Het thema is: hoe persoonlijke overwegingen opzij te zetten voor een doel waarin men gelooft. Het verhaal is gebaseerd op Antoine’s werk als piloot bij Aeroposta Argentina. Alles wordt daar in het werk gesteld om via nachtvluchten de post punctueel te bezorgen, dit alles onder de bezielende leiding van supervisor Rivière. Een van de piloten is Fabian die boven Patagonië terecht komt in een cycloon. Zijn brandstof raakt op en het radiocontact wordt verbroken. Wanneer de twee overige vluchten uit Chili en Paraguay wel arriveren, geeft Rivière verslagen toestemming voor de transatlantische vlucht naar Parijs, zich bewust van het verlies van Fabian. In zijn laatste ogenblikken, terwijl hij boven de cycloon vliegt, ervaart Fabian een vredig, wonderlijk schouwspel van licht dat komt van de wolken van de cycloon onder hem, beschenen door de maan en sterren. De stilte is totaal en geen zuchtje wind beroert het toestel, terwijl onder hem de storm voortraast vergezeld door bliksemschichten.

Op 30 december 1935 crashte Saint-Exupéry en zijn collega in de woestijn van Libië in een poging een snelheidsrecord te breken in de Parijs-Saigon race. Hieraan was een enorm geldbedrag verbonden. Na vier dagen werden ze, meer dood dan levend, gevonden door een bedouine. Deze gebeurtenis speelt een rol in zijn latere werk ‘Terre des Hommes’ (‘Wind, Sand and Stars’) en de piloot in zijn bekende ‘Le Petit Prince’ refereert ook aan deze gebeurtenis.

‘Terre des hommes’ (‘Wind, Sand and Stars’) (1939) is een autobiografisch werk van Saint-Exupéry. Trefwoorden zijn vriendschap, dood, heldendom en solidariteit tussen collega’s. Hij maakt hierin duidelijk wat volgens hem het leven zinvol maakt. De titel van het boek werd gebruikt als centraal thema voor de wereldtentoonstelling EXPO 1967 in Montreal, Canada: ‘Terre des Hommes/Man and his World’. De internationale federatie voor humanitaire hulp aan kinderen , in 1959 opgericht in Zwitserland voert als naam: ‘Terre des hommes’, vernoemd naar het boek.

Tijdens het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog voerde hij voor Frankrijk verkenningsvluchten uit. Hierna vertrok hij naar de VS en probeerde de leiders daar ervan te overtuigen mee te doen aan de strijd tegen Nazi Duitsland. Hier schreef hij ‘Lettre à un Hotage’ (‘Brief aan een gegijzelde’), opgedragen aan de 40 miljoen Fransen die onder de bezetting van de nazi’s leefden. Het Vichy Regime in Frankrijk, dat collaboreerde met de nazi’s, riep Saint-Exupéry kort daarvoor uit tot een bevriend schrijver, terwijl elders Generaal de Gaulle, beho-rend tot de geallieërden en die niet bepaald populair was, verklaarde dat Antoine de Saint-Exupéry een supporter van de Duitsers was. Beide uitspraken kwamen als een schok voor Antoine. Hij raakte zwaar depressief en begon te drinken. Na een verblijf in de VS van ruim twee jaar met zijn vrouw Consuelo de Saint-Exupéry, waarin hij drie belangrijke werken schreef, kwam hij in 1943 in dienst van de Vrije Franse Luchtmacht in Noord-Afrika, hoewel hij officieel al te oud was en ernstige gezondheidsklachten had. Hij vertrok in 1944 vanaf Corsica voor een verkenningsvlucht boven de Middellandse Zee, voorafgaand aan een geallieërde invasie van Zuid-Frankrijk (‘Operation Dragoon’), waarna nooit meer iets van hem werd vernomen. Envelop: 50 jarige herdenking van de verdwijning van Saint-Exupéry. Het afgebeelde jongetje is ‘Le Petit Prince’.

In 1942 schreef hij zijn bekendste werk op zijn hotelkamer in New York, uitgegeven in 1943: ‘Le Petit Prince’. Het is een filosofisch verhaal, vol opmerkingen over de vreemde, volwassen wereld. Het vertelt over eenzaamheid, vriendschap, liefde en verlies. De illustraties zijn van de auteur.
Nadat een piloot een noodlanding in de Sahara heeft gemaakt, ontmoet hij een kleine prins die van een asteroïde komt en die hem vraagt: ‘Wil je een schaap voor me tekenen?’ Omdat hij de tekeningen van de piloot maar niks vindt, tekent deze een kist en legt uit: ‘Het schaap dat je wilt zit daar in’, dit tot volle tevredenheid van de prins. Iedere dag vertelt de jonge prins waar hij overal geweest is sinds hij vertrokken is vanaf de kleine asteroïde waar hij woont. Deze asteroïde werd door een Turkse astronoom ontdekt, die vanwege zijn traditionele kleding door niemand serieus genomen werd. Toen deze echter bij een conferentie verscheen in keurig pak met stropdas en zijn beweringen herhaalde, kreeg hij een staande ovatie. Op zijn planeet houdt de prins drie kleine vulkanen schoon, roeit zoveel mogelijk apenbroodbomen uit, omdat zij anders de planeet zouden overwoekeren en zorgt hij voor een roos. Hij hield gesprekken met de roos, maar haar ijdelheid stoorde hem. Daarna vertrok hij.

Op alle asteroïden die hij bezoekt ontmoet hij mensen die in hun eigen wereldje leven en die derhalve eenzaam zijn. Zo ontmoet hij een koning die een fictief rijk beheerst en in de kleine prins slechts een onderdaan ziet, een alcoholist die drinkt om zijn drankzucht te vergeten, een zakenman die beweert de sterren te bezitten en een geograaf die boeken vol schrijft maar nog nooit rivieren en bergen gezien heeft. Deze geograaf raadt hem aan naar de aarde te gaan. Na een gesprek aldaar met een intelligente slang doorkruist hij de woestijn in Afrika en ontmoet tenslotte een vos die hem zijn geheim openbaart: ‘Alleen met het hart kun je de dingen goed zien, wat belangrijk is kunnen ogen niet zien.’ De laatste druppel water van de piloot is op. Gelukkig vinden ze een bron. Ze belanden in een veld met prachtige rozen, maar de kleine prins vindt dat hun schoonheid niet opweegt tegen die van de roos die hij achterliet en hij wordt overvallen door heimwee. ‘Ik kan mijn lichaam niet mee terug nemen naar mijn planeet, het is te zwaar. Geen reden om hierover te treuren.’ Met de gifslang spreekt hij af bij de bron om door hem gebeten te worden. Hij valt geluidloos in het zand en is de volgende ochtend verdwenen. In de tussentijd heeft de vlieger zijn motor gerepareerd en keert terug naar zijn eigen wereld. Echter, hij vraagt de lezer te blijven zoeken naar de kleine prins.
De roos op de kleine asteroïde zou verwijzen naar Antoine’s vrouw Consuelo, de apenbroodbomen naar het Nazisme en de Turkse geleerde naar Kemal Atatürk die de hoofddoeken in zijn land verbood in universiteiten en overheidsgebouwen. Het sterven van de prins lijkt op het heengaan van Saint-Exupéry’s jongere broertje. En zo zijn er nog vele verbanden aan te wijzen. Het boek kan in ieder geval gezien worden als kritiek op de grotemensenwereld en de consumptiemaatschappij.
Mailing Deutsche Post/Infopost waarin verschillende artikelen worden aangeboden met de afbeelding van ‘De Kleine Prins’, zoals bekers, kalenders enzovoort.

In 1998 vond een visser ten zuiden van Marseille een zilveren identiteitsarmband met de namen van Antoine de Saint-Exupéry, zijn vrouw en zijn uitgever, bevestigd aan een stukje stof. In mei 2000 werden de gedeeltelijke resten van zijn vliegtuig gevonden verspreid over duizenden meters op de zeebodem.

Kijk in onze catalogus voor meer postzegels
• Historisch • Canada • Frankrijk • Zwitserland • Auteurs • Tweede wereldoorlog

Nieuwsgierig naar de nieuwste postzegel- en postzegelproducten?

(8 stemmen, gemiddeld: 4,75 uit 5)

Laden...