Snapt u het af en toe nog? De veranderingen en ontdekkingen gaan som zo snel dat je er tureluurs van wordt. Toch zijn het belangrijke ontdekkingen en metingen en is het belangrijk dat je er iets van snapt, omdat het op termijn ons leven behoorlijk gaat beïnvloeden. Zo is het ook met de ‘zwaartekrachtgolven’ die in het heelal zouden bestaan. Waarom maakt men zich daar zo druk over?Ik wil proberen om het u uit te leggen, omdat ik er zelf ook bijna niets van begreep.
Gerelateerde artikelen
Als u iemand een klap op z’n neus geeft, dan ligt het er maar aan hoe hard die klap is of de omgeving het mee krijgt. Hoe meer energie , dus hoe harder u slaat, des te meer krijgt de omgeving het mee. Bij een flinke klap klinkt een knal. Op afstand kun je dan registreren dat er een botsing plaatsgevonden heeft. Als die klap uitgedeeld wordt op tien kilometer afstand, dan hoor je niets, niet energierijk genoeg. Toen de Krakatau in 1859 uitbarstte, hoorde men in Australië de klap, dat is ongeveer duizend kilometer afstand. Maar dat was ook niet maar een beetje energie die er bij die uitbarsting vrijkwam, er vloog een eiland van ettelijke vierkante kilometers de lucht in door de knalgas reactie. De pure zuurstof kwam samen met pure waterstof, beide gevormd door de enorme hitte in de kern en dan vormt zich water, maar met een enorme energie die zich vertaalt in verwoesting, kracht en geluid. Energie kan zich manifesteren in verschillende vormen, zoals licht, warmte, kracht en geluid. Zelfs massa is een vorm van energie, dat betekent dat je massa, stenen, grond, atomen, moleculen en mineralen om kunt zetten in andere producten waarbij ook energie in andere vormen vrijkomt zoals warmte, geluid, licht en kracht. Dat doen we in de kerncentrales, we zetten uranium om in andere producten en daarbij komt enorm veel warmte vrij waarmee je stoom kunt produceren en daarmee elektriciteit door middel van generators.
Einstein heeft ontdekt, eigenlijk moet je zeggen bedacht, en theoretisch bewezen dat massa omgezet kan worden in energie. Dat is de bekende formule E = MC2 . Maar wat als er in het heelal een enorme botsing, een galactische muilpeer, uitgedeeld wordt. Hoor je dan wat? Je hoort niets. Je ziet niets. Maar als wij niets zien of horen, dan wil dat nog niet zeggen dat het er niet is. Het probleem is echter dat je apparaten moet bouwen die in staat zijn om die veranderingen in de omgeving te registreren en te vertalen in signalen die mensen wel kunnen zien. Zo kunnen we tegenwoordig geluiden horen die niemand zelf kan horen, we kunnen licht zien dat niemand kan zien, we zien bijvoorbeeld wat bijen kunnen zien en dat is heel wat anders als wat wij kunnen zien. Onze zintuigen zijn heel beperkt maar voor het dagelijks leven meer dan genoeg.
Wat Einstein bedacht had en theoretisch bewezen had kon je tot voor kort technisch niet bewijzen. Immers die knallen en klappen gebeuren zo ver weg in het heelal (miljarden lichtjaren ver weg, één licht jaar is de afstand die het licht in één jaar aflegt en dat is héél veel in kilometers!) dat je verdomd goeie oren moet hebben om dat te horen of te zien. Tot nu toe hadden we alleen maar telescopen, daarmee tuurden we het heelal in en zagen af en toe wat lichtgeflikker, kleurverschuivingen, die aangeven dat er wat gebeurde, maar dat was te weinig.
Toen bedacht iemand dat je in staat moest zijn om zulke ‘zwaartekrachtgolven’ te kunnen meten, door lange buizen te maken, die kruisgewijs op elkaar gelegd zijn en waar je de snelheid waarmee een laserstraal over een afstand verstuurd wordt, kunt meten. Dat kunnen we tegenwoordig, onze apparatuur is tegenwoordig zeer fijngevoelig. Het LIGO-project kostte vele miljoenen en werd gebouwd in Amerika. Men had het meetinstrument nog niet klaar, of de vertraging die ontstond door een enorme knal, waarbij veel zwaartekracht golven ontstonden in het heelal, gaf een verschil aan op het nieuwe meet-instrument. Op véle biljarden kilometers afstand botsten twee zwarte gaten op elkaar. Dit gebeurde op 14 september 2015. En daarmee was het gelijk van Einstein bewezen.
Schiet je er iets mee op? Nou in het dagelijkse leven niet veel maar als dit juist is dan zijn de andere zaken die hiermee samenhangen ook juist en dat kan enorme gevolgen hebben voor industrie en wetenschap.
Op 3 oktober heeft het Nobelcomité de prijs voor natuurkunde verleend aan de drie natuurkundigen die het bestaan van de zwaartekrachtgolven hebben bewezen: Rainer Weiss, Barry C. Barish en Kip S. Thorne. De prijs wordt op 11 december uitgereikt.
Auteur: Dubois
Reacties (0)
Schrijf een reactie
(registratie is niet nodig)