Wat ik ook heerlijk vind, is een operaatje terwijl ik bezig ben, bijvoorbeeld met postzegelen. Dan zijn mijn avonden te snel voorbij. Als dan niemand thuis is ga ik zelf meezingen, voor zover dat mogelijk is of fluiten, afschuwelijk toch? Die arme hond, hoewel hij niets van enige afschuw laat blijken en gelukkig zijn honden niet rancuneus. Ik ben een paar keer meegegaan naar een voorstelling. Eén keer in Orange, een schitterende ervaring maar nooit meer. Ik kwam geradbraakt dat theater uit. Die Romeinen moeten toch wel een harde kont hebben gehad en dat vier uur. Dat theater is ook nog zo groot dat je ‘daar in de verte’ iets ziet en duur! Nee, ze mag best gaan maar ik niet meer naar Orange. Nu vroeg ze mij of ik misschien mee wilde gaan. Er is, in een prachtig en comforttabel theater in Maastricht, een ‘life’ relais, van het Metropolitan in New York: de opera Norma. Och, best aardig, Verdi. Je moet cultureel engagement altijd ondersteunen. Maar het aanbod kwam weifelend over, zo van “niet omdat het moet maar omdat het kan”.

Toen ik wat nadere informatie ging vragen, kwam de aap uit de mouw: het begint om 11 uur zondagochtend en duurt tot vier uur ‘s middags. Met de trein (oh nee!) en met de bus (jakkes!)? Lunch in een van de pauzes, die verder gevuld worden met tekst en uitleg over de zangers, ‘het Bühnenbild’ en de geschiedenis.
Vijf uur lang, jeetje. Broodjes zelf meenemen, koffie is verkrijgbaar. Hoe breng ik haar nu bij dat… maar ze had het zelf al in de gaten, gelukkig! “Ik ga echt net zo lief alleen, vind het helemaal niet erg hoor”, zei ze. Wat een prachtvrouw toch en wat een opluchting, ze kent me zo goed! Kan ik heerlijk met de auto naar de postzegelclub in Aken tussen tien en twaalf, veel leuker.

Kijk in onze catalogus voor meer postzegels

Nieuwsgierig naar de nieuwste postzegel- en postzegelproducten?

(2 stemmen, gemiddeld: 5,00 uit 5)

Laden...