Nu eens geen vier postzegels als eerste uitgifte van het nieuwe jaar, maar een enkele zegel die al op 2 januari 1996 verscheen. Een foto van twee rotsen in zee aan de noordkust van het eiland Eysturoy vlak bij het dorp Eidi. Over de rotsen bestaat een legende. De bewoners van IJsland, een reuzenvolk, wilden de Faroer eilanden inlijven door ze naar hun land te slepen. Een reus en een heks, gingen in een nacht naar de eilanden. De reus bleef in zee terwijl de heks een dik touw om de berg Eidiskollur bond. Maar dat ging moeizaam en ze hadden veel tijd nodig. Ze moesten echter voor zonsopgang terug zijn anders zouden ze in steen veranderen. Ze hadden niet in de gaten dat de eerste zonnestralen verschenen en de reus en de heks veranderden in steen: de huidige rotsen met de namen Risin van de reus en Kellingin van de heks.

Een serie van vier postzegels met afbeeldingen van zeewier verscheen op 12 februari 1996. De serie was ontworpen door Bárdur Jákupsson. Op de eerste zegel de Ptilota plumosa ook wel rode zeealg of sierlijke zeeveer genoemd, komt algemeen in de koude wateren voor. Op de tweede zegel een bruinwier, de kleine zee-eik. Dit zeewier komt in het noordelijke deel van de Atlantische Oceaan voor.

Het knotswier op de derde zegel behoort ook tot de bruinwieren en komt overal voor rondom de Faroer eilanden tot in de Noordzee en de Noord Amerikaanse kust. Dan de laatste zegel, eveneens een bruinwier, met de naam Laminaria hyperborea wat ‘wirwar’ betekent. Ook te vinden in het noordelijke deel van de Atlantische Oceaan.

Voor de Europazegels werd het thema ‘beroemde vrouwen’ gekozen. De twee postzegels, uitgegeven op 15 april 1996, werden vormgegeven met afbeeldingen van schilderijen vervaardigd door Sámal Joensen-Mikines, een kunstschilder geboren in 1906 op het eiland Mykines. Het schilderij op de eerste postzegel heeft de naam ‘teir leggja av landi’ ofwel ‘het vertrek’. Wie de vrouw is, is niet bekend, in elk geval niet beroemd.

De tweede zegel is ook van de kunstschilder en toont een vrouw van het eiland Mykines. Men vermoedt dat het zijn echtgenote is. Het schilderij werd in 1934 vervaardigd en hangt in het nationale kunstmuseum in Thorshavn. Toch wel een vrije vertaling van het thema!

De Faroer eilanden worden regelmatig bezocht door zogenoemde invasiegasten, vogels die niet het gehele jaar voorkomen. De eerste afgebeeld op postzegel is een pestvogel. Deze naam heeft de lijsterachtige vogel in de Middeleeuwen gekregen toen men dacht dat deze onregelmatige ‘gast’ de pest het land inbracht. Op de tweede zegel een kruisbek. Deze behoort tot de vinkachtigen en is ook een invasiegast.

De twee postzegels verschenen naast in velletjes van 20 stuks ook in postzegelboekjes. Daarvan vijf van de ene en vijf van de andere zegel. Het ontwerp was vervaardigd door Astrid Andreasen, maar weer geschreven met dubbel ss, dus Andreassen. De uitgiftedatum was 7 juni 1996.

Ter gelegenheid van de 60^ste verjaardag van de ‘Philatelic Society of the Faroes’ werd een postzegeltentoonstelling gehouden in Thorshavn. Een blokje met daarin drie verschillende postzegels werd uitgegeven op 7 juni 1996.

De postzegels waren vormgegeven aan de hand van kindertekeningen. De eerste tekening was gemaakt door Búgvi, meer gegevens heb ik niet.

Ook van de andere twee kinderen, Gudrid en Herborg, heb ik geen gegevens kunnen vinden. Maar ongetwijfeld zullen het kinderen zijn geweest die op de Faroer eilanden woonden.

Nog twee postzegels verschenen op 7 juni 1996 als zogenoemde ‘permanente postzegels’, dus zonder een aanleiding. Op de postzegels, ontworpen door Martin Johansen, toont de archipel van de Faroer. Met daarbij de namen van de 18 eilanden. Alle eilanden zijn bewoond, behalve het eiland Lítla Dímun dat minder dan een vierkante kilometer groot is. De totale kustlengte van de eilanden bedraagt 1.117 kilometer.

Janus Kamban is geboren op 10 september 1913 in Thorshavn. Hij was vooral beeldhouwer maar vervaardigde ook houtsneden en linosneden. Van deze laatste zijn drie postzegels uitgegeven op 16 september 1996. De eerste linosnede toont grazende schapen en lammetjes, vervaardigd in 1980.

Op de tweede zegel zijn zeevogels en een vissersbootje afgebeeld. Kamban maakte deze linosnede in 1990.

In 1991 maakte Janus Kamban een linosnede met een gezicht op Tinganes behorende tot Thorshavn.

In Kláksvik, de op Thorshavn na, grootste stad met bijna 5.000 inwoners, staat de Christianskirkjan, de kerk van Christian, gebouwd in 1963. Architect was de Deen Peter Koch en hij gebruikte plaatselijke basaltsteen om de kerk op te trekken. De kerk heeft geen toren en de klokkenstoel is buiten, naast de kerk opgesteld. De postzegel was opgenomen in een postzegelboekje en de uitgiftedatum was 4 november 1996.

De tweede postzegel in het postzegelboekje is twee keer zo hoog als de eerste. Hierop is het altaarstuk afgebeeld. Het is het laatste avondmaal met een hoogte van zeven meter. Het altaarstuk bestond al veel eerder dan de kerk. Het was in 1901 vervaardigd als fresco door de Deense kunstenaar Joakim Skovgaard voor de kathedraal van Viborg in Denemarken. Maar door vocht dreigde de fresco verloren te gaan. Daarom werd het in 1910 overgebracht op schilderslinnen en tentoongesteld in het Nationale Museum van Denemarken. In 1963 werd het doek aan de kerk van Kláksvik geschonken.

Op het omslag is de kerk weergegeven met de klokkenstoel op de voorgrond en het stadje Kláksvik op de achtergrond. Het gebouw tussen de kerk en de klokkenstoel op de voorgrond is het postkantoor.

In het postzegelboekje zijn zes postzegels opgenomen met de afbeelding van de kerk en vier met de afbeelding van het altaarstuk. Het ronde venster in de voorgevel is een roosvenster vervaardigd door de Deense kunstenaar Ulrikke Marseen. Men zegt dat de architect, Peter Koch, de kerk heeft ontworpen en gebouwd rondom het altaarstuk. En als men binnen rondkijkt klopt dat helemaal.

Kijk in onze catalogus voor meer postzegels
• Historisch • Faroer • Europa CEPT • Kerken • Schilderkunst • Vogels

Nieuwsgierig naar de nieuwste postzegel- en postzegelproducten?

(3 stemmen, gemiddeld: 5,00 uit 5)

Laden...