De meeste uitgiften van het jaar 1993 vielen bij de postzegelverzamelaars in zeer goede aarde. Vooral de afbeeldingen van de paarden en de vlinders waren geliefd. Veel thematische verzamelaars richten zich op dieren. En de thema’s met dieren, vooral paarden, doen het bij meisjes en vrouwen erg goed. Ook zijn er veel verzamelaars met het thema vlinders. Zou het jaar 1994 weer zo bijzonder worden? Of ging de postdienst van de Faroer eilanden een andere richting op.
Gerelateerde artikelen
Het jaar 1994 begon met een serie van vier postzegels met afbeeldingen van vissen. Op de eerste postzegel is de driedoornige stekelbaars afgebeeld. Deze vis komt niet alleen voor in zoet water, maar ook in brak en zout water. De vis kan tot 11 centimeter lang worden. Voor de vis op de tweede zegel bestaat geen Nederlandse naam. Deze vis wordt echter wel eens ‘valse evervis’ genoemd. De Neocyttus helgae behoort tot de klasse straalvinnigen. Dit omdat de vissen ‘stralen’ in hun vinnen hebben.
Dan de beekforel op de derde postzegel. Het is een zoetwatervis die in snelstromende beken en riviertjes voorkomt. De vis kan wel 60 centimeter lang worden en 7 kilogram gaan wegen. De beekforel is een geliefde vis bij hengelaars. Op de vierde zegel een keizerbaars. Net als op de tweede zegel behoort deze vis tot de straalvinnigen. De vis wordt ook wel oranje zaagbuikvis genoemd. Het is een zoutwatervis die tot op een diepte van 1800 meter onder de zeespiegel kan voorkomen. De serie werd ontworpen door Astrid Jóhanna Andreasen, geboren in 1948 in Vestmanna op de Faroer eilanden. Als wetenschappelijk illustrator heeft zij zich gespecialiseerd in zeedieren. De uitgiftedatum was 7 januari 1994.
Als thema voor de Europazegels van 1994 werd gekozen voor ‘Grote ontdekkingen’. Ontwerper Colin Harisson beeldde op twee postzegels de ontdekking van de Faroer eilanden en IJsland uit. Het waren Ierse monniken die in de 6de eeuw verhalen vertelden over de ‘Eilanden van de schapen en het Paradijs van de vogels’. Op het eiland tussen de schapen is Sint Brendan afgebeeld die de leider was van de Ierse ontdekkingstocht. De monniken vestigden zich op enkele eilanden van de Faroer archipel.
Op de tweede postzegel heeft Sint Brendan IJsland met zijn vulkanen ontdekt. De naam ‘Føroyar’ is afkomstig uit het oud-Noors en betekent ‘schapeneilanden’. Deze naam werd gegeven door de Vikingen die in de 9de eeuw een neerzetting stichtten en hun ‘Parlement’, de Althing, vestigden in Tinganes, nu het huidige Thorshavn.
Ontwerper Colin Harisson stelde een blokje samen waarin de twee zegels zijn opgenomen. De afbeeldingen werden doorgetrokken in de velranden. De postzegels verschenen ook in vellen van 20 stuks. De uitgiftedatum was 18 april 1994.
Een populaire hond op de Faroer eilanden is de bordercollie of schapenhond. Waarschijnlijk is de hond daar gekomen vanuit het grensgebied tussen Engeland en Schotland door mensen die zich op de eilanden vestigden. De hond wordt veelal ingezet voor het drijven en hoeden van schapen.
De op 6 juni 1994 uitgegeven postzegels waren ontworpen door Ole Wich. Ze waren verkrijgbaar in vellen van 20 stuks alsmede in een postzegelboekje. Fotograaf en graficus Ole Wich is op 4 november 1953 geboren te Blommenslyst op het eiland Fyn in Denemarken. In 1980 vestigde hij zich op de Faroer eilanden.
Twee schippers, Jens Mohr en Jens i Dali hebben in 1893 een schippersschool opgericht in Thorshavn. Nieuwe schippersscholen werden kort daarna gevestigd. Eerst in 1903 te Porkeri op het eiland Súderoy en in 1904 nog een schippersschool in Thorshavn. Het waren privé scholen waar alleen les werd gegeven in de wintermaanden van 1 november tot eind februari. De diploma’s waren echter beperkt tot scheepvaart op de zeewateren tussen en rondom de eilanden van de Faroer.
Een officiële zeevaartschool werd door de Deense autoriteiten in 1927 gevestigd in Thorshavn. In 1962 werd een nieuw gebouw door de zeevaartschool betrokken en werd het lespakket uitgebreid met een opleiding tot zeekapitein. Maar na het theorie examen moest men eerst nog een half jaar op de zeevaart als eerste officier dienst doen voordat het volledige brevet werd verkregen. Naast de opleiding tot zeeofficier worden ook brandweeropleidingen verzorgd. Het ontwerp van de op 6 juni 1994 uitgegeven postzegels was van Bárdur Jákupsson.
Een serie van vier postzegels met het thema ‘Brúsajøkil’ waarbij gezongen wordt en gedanst, kwam uit op 19 september 1994. De ontwerper Bárdur Jákupsson toont in vier afbeeldingen delen uit de ballade rond Ásbjørn die op zoek gaat naar de legendarische Brúsajøkil. Hij vaart naar Herjaland wat te zien is op de eerste zegel. Op het eiland ontmoet hij Brúsajøkil in een grot bij de kust.
De ballade over Brúsajøkil kent 86 coupletten bestaande uit vier regels per couplet. In het 41ste couplet verschijnt een nieuw personage, Ormar Tórólvsson, die een kat omringd door duivels verslaat in een gevecht. Maar daarmee is het vechten nog niet voorbij, want op de laatste zegel is Ormar in gevecht met Brúsajøkil. Waar de ballade precies over ging en hoe het afloopt? Mij niet bekend. Maar de bewoners van de Faroer eilanden weten het beslist. Toch niet zo’n eenvoudig thema voor verzamelaars.
Een geheel nieuw thema werd uitgebeeld op de twee postzegels gewijd aan de 12 dagen van Kerstmis. Het is een kerstlied waarin elk nieuw couplet wordt aangevuld met een regel. Het wordt ook wel cumulatief lied genoemd. Dus telkens opnieuw beginnen en dan een regel toevoegen, enzovoorts. De vorm van dit lied is eeuwen geleden in Frankrijk ontstaan en via Engeland op de Faroer eilanden terecht gekomen. Maar hier heeft men een variatie op bedacht waarbij het om geschenken of giften gaat. Bij elke regel komt een geschenk erbij.
Op de eerste zegel zien we één ganzenveer, twee ganzen, drie stukken vlees, vier schapen, vijf koeien, zes runderen, zeven borden met gerechten, acht pony’s, negen bannieren en tien vaten. Op de tweede zegel elf geiten, twaalf mannen, dertien huiden, veertien ronde kazen en vijftien herten. Ontwerper van de zegels en het omslag van het boekje was Óli Petersen, geboren in 1936 op een van de Faroer eilanden. De uitgiftedatum van de serie en het boekje was 31 oktober 1994.
Op het omslag van het postzegelboekje is te zien hoe een groepje mannen, vrouwen en kinderen het kerstlied zingen. De eerste persoon begint met: Op de eerste dag van Kerstmis kreeg ik van mijn geliefde een geschenk, een ganzenveer. Op de tweede dag van Kerstmis kreeg ik van mijn geliefde, twee ganzen, en zo gaat het maar door. Maar ook de postdienst van de Faroer ging door, nu waren het zestien postzegels, een blokje en twee postzegelboekjes! Had men de smaak te pakken?
Reacties (0)
Schrijf een reactie
(registratie is niet nodig)