Ik kreeg het alleen maar koud bij de gedachte alleen. Maar grappig zijn die vogels wel. Als je documentaires over deze vogels gezien hebt, zoals de zeer indrukwekkende docu van Sir Richard Attenbourgh, dan sta je verstelt van de behendigheid en het doorzettingsvermogen van deze vogels.
Voor een van die eilanden, Lundy, is deze vogel een trademark geworden. Lundy is het grootste eiland dat in het kanaal ligt tussen Engeland en Ierland.

Ongeveer 19 kilometer voor de kust van Devon. Officieel is het een Engels eiland. Lundy is aangewezen door ‘Natural England’ als nationaal karakteristiek natuurpark 159, een van Engeland’s natuurlijke regio’s. In 2007 had Lundy 28 bewoners, inclusief vrijwilligers. Dit zijn onder andere een beheerder, ranger, eilandmanager en boer, evenals bar- en huishoudpersoneel. De meeste wonen in en rond het dorp in het zuiden van het eiland. De meeste bezoekers zijn dagjesmensen. Er zijn ook 23 vakantiehuizen en een camping voor bezoekers, vooral ook in het zuiden van het eiland.

In een opiniepeiling van Radio Times in 2005 werd Lundy genoemd als Groot-Brittannië’s tiende grootste natuurlijke wonder. Het hele eiland is van speciaal wetenschappelijk belang en het was het eerste statutaire mariene natuurreservaat van Engeland en de eerste mariene conserveringszone vanwege zijn unieke flora en fauna.
Hoe kom je op Lundy? Nu, bij een van de laatste verenigingsveilingen werd een albumpje geveild met daarin heel veel zegels van de verschillende Britse eilanden, waaronder ook Lundy. Mogen zij postzegels uitgeven? Waarom zijn die zegels altijd achter op de enveloppe geplakt? Allemaal vragen die bij mij opkwamen na het zien van deze kavel.

Lundy is in Engeland een uitzondering. Er zijn veel meer eilanden voor de kusten van Engeland, maar dit relatief grote eiland met 4,25 kwadraat kilometer oppervlakte was toentertijd tot 1969 particulier eigendom. Martin Coles Harman kocht in 1924 het eiland en kreeg het zo in zijn bezit. Hij kroonde zichzelf tot koning en creëerde zijn eigen postbedrijf. Zodoende gaf hij ook eigen postzegels en eigen munten uit. De munteenheid was de ‘token’. De inwoners van Lundy hoefden geen belasting aan Groot Brittannië te betalen en er werden ook grens- en douanecontroles ingevoerd. De Britse justitie veroordeelde Harman vanwege zijn eigengereid optreden en de geldeenheid ‘token’ werd weer ingetrokken. Hij kreeg een kleine geldelijke boete opgelegd. De postzegels werden eigenlijk uitgegeven, omdat de Britse Post niet meer zo geïnteresseerd was in het eiland, immers de bevolkingskrimp van 100 inwoners naar 50 maakte een postaal verdrag overbodig en de Britse Post sloot het postkantoor. De eigenaar gaf van de weeromstuit eigen postzegels uit vanaf november 1929 met als waarde eenheid de ‘Puffin’ of te wel de ‘Papegaaiduiker’

De Britse Post accepteerde de postzegels niet, maar de post bereikte over het algemeen toch haar doel. De zegels werden meestal aan de achterzijde van de brief geplakt. In de loop van de tijd zijn ‘Lundy’ zegels een geliefd verzamelobject geworden. En, voor de eilandbewoners, net zoals bij heel veel ontwikkelingslanden en tegenwoordig ook bijvoorbeeld in Nederland, een bron van inkomsten. Tot op heden zijn er ongeveer 350 ‘Lundy-zegels’ verschenen. Jaarlijks worden er ongeveer 40.000 postzending verwerkt, die inmiddels ook gewoon officieel geldig zijn in Groot-Brittannië. Het zijn dus geen ‘Cinderella’s’ meer.

In de Tweede Wereldoorlog werd het nog even penibel. Immers het eiland lag zo’n beetje voor de haven van Bristol. De postdienst werd tijdelijk onderbroken en ook de particuliere luchtlijn werd onderbroken. En aan de overkant lag de voor de Engelsen onbetrouwbare republiek Ierland, men hield het eiland nauwlettend in de gaten. Interessante post heeft dat opgeleverd, daarover een volgende keer meer.

Kijk in onze catalogus voor meer postzegels
• Historisch • Groot Brittannië • Noorwegen • Vogels

Nieuwsgierig naar de nieuwste postzegel- en postzegelproducten?

(5 stemmen, gemiddeld: 4,60 uit 5)

Laden...