De vier postzegels en het blokje waren, net als in 1962, ontworpen door Jean van Noten naar foto’s genomen door Victor Six. De serie kwam uit op 16 oktober 1965. Samen met Hilde van Loock maakte Victor Six ook enkele prachtige affiches voor de Antwerpse Zoo.

Hilde was de grafisch ontwerper van het duo dat ook affiches maakte voor de Belgische Spoorwegen, de NMBS, in relatie tot de dierentuin vlak naast het station Antwerpen-Centraal. Heel bekend is ook de affiche ‘Zoo een mooie dag te…’ met de afbeelding van een ara. Hilde vervaardigde ook affiches die louter uit grafische voorstellingen bestonden, zoals met een getekende dolfijn.

Het reptielengebouw uit 1911 dat in de Tweede Wereldoorlog zwaar was beschadigd, was aan uitbreiding toe en de plannen daarvoor waren in ontwikkeling. In 1970 telde men al 1½ miljoen bezoekers. De uitbreiding van het reptielengebouw kwam gereed in 1972.

Door de oliecrisis in 1973 liep het aantal bezoekers dramatisch terug en de Zoo raakte in financieel opzicht in zwaar weer. Op 26 maart 1975 werd de Antwerpse Dierentuin bij koninklijk besluit erkend als ‘beschermd landschap’, waardoor financiële steun mogelijk werd vanuit de overheid.

De reptielen die afgebeeld werden op de postzegels waren een kameleon, een paartje van de groene leguaan die wel een lengte van twee meter kunnen bereiken door de zeer lange staart, twee verschillende varanen, de Nijlvaraan en de komodovaraan. Deze laatste is de grootste hagedis ter wereld met een lengte tot wel drie meter. Deze varaan is genoemd naar het gebied waar hij voorkomt, het eiland Komodo in Indonesië. De varaan werd daar voor het eerst in 1910 ontdekt en beschreven.

In het blokje is een postzegel opgenomen met de afbeelding van een weekschildpad ofwel de Afrikaanse drieklauw. Deze schildpad komt voor in grote delen van Afrika en in het zuiden van Turkije.

Weer drie jaar later, op 19 oktober 1968, verschenen weer vier postzegels gewijd aan de Dierentuin van Antwerpen. De Zoo bestond toen 125 jaar. Ditmaal postzegels met afbeeldingen van vissen. De eerste postzegel toont een afbeelding van een groene trekkersvis die voor het eerst is waargenomen door Mungo Park in 1797. Mungo Park was een Schotse ontdekkingsreiziger en arts die twee reizen maakte naar West-Afrika om de loop van de Niger vast te stellen.

Op de tweede postzegel is een engel- of keizersvis afgebeeld. Deze vis, die behoort tot de baarsachtigen, komt voor in ondiepe riffen in het tropische gedeelte van de Atlantische en Indische Oceaan en in de Rode Zee. Deze vis is voor het eerst beschreven door Cuvier in 1831. Georges Cuvier was een Franse natuuronderzoeker die in 1819 wegens zijn verdiensten in de adel werd verheven.

De grote koraalduivel siert de derde postzegel. Het is een giftige schorpioenvis die voorkomt bij riffen en in rotsspleten in de Indo-Pacific en de Rode Zee. Ze zijn zelfs al waargenomen in de Middellandse Zee en langs de kust van Florida. Het is een van de meest kleurrijke en vreemd gevormde vissen die te vinden zijn.

Op de laatste postzegel is de halfmaanvlindervis afgebeeld. Deze vis behoort tot de familie van de koraalvlinders. Een beschrijving van deze vis is voor het eerst gegeven door Bernard Germain de Lacépède in 1802. De vis komt voor in de tropische wateren van de Indische Oceaan, de Stille Oceaan en bij Australië. De Franse natuuronderzoeker, geboren in 1756 heette voluit: Bernard-Germain-Étienne de La Ville-sur-Illon, comte de Lacépède of La Cépède. Hij overleed in 1825. Ontwerper van de serie was Oscar Bonnevalle die nog heel vee postzegels zou ontwerpen. Was hiermee een einde gekomen aan de series postzegels gewijd aan de Dierentuin van Antwerpen? Nee, want in 1992 werden opnieuw postzegels uitgegeven. Dat beschrijf ik in deel 4.

Kijk in onze catalogus voor meer postzegels
• Historisch • Indonesië • Spoorwegen • Tweede wereldoorlog

Nieuwsgierig naar de nieuwste postzegel- en postzegelproducten?

(4 stemmen, gemiddeld: 5,00 uit 5)

Laden...