Je wordt geboren en na enige tijd ga je de omgeving onderscheiden. Ouders en vooral ook grootouders, zijn heel blij als je gaat reageren op prikkels uit je omgeving. Grote vreugde toen mijn laatste kleinkind interesse ging tonen voor de omgeving en de prikkels van buitenaf begroette met een glimlach.

Gerelateerde artikelen

Post Views: 1.879

Ja, je ogen zijn een groot goed en je kunt er fantastisch mee zien en er ook fantastische dingen mee zien. Het concept van ‘oog’ is een ontwikkeling in de loop van de evolutie, dat vele diersoorten verblijdt en in staat stelt hun omgeving te bekijken. Er valt overigens nog heel veel te ontdekken op dat gebied, want de vraag voor ons: ‘wat ziet dat dier nu eigenlijk’ blijft een uitdaging. Niets is zo vervelend als dat je slecht gaat zien, tenminste als je midden in het leven staat, zoals ik. De catalogi, die voornamelijk door de oudere postzegelverzamelaar worden benut, worden helemaal onleesbaar, omdat ze veel te klein gedrukt zijn.

Mijn Opa was 85 en zag bijna niets meer vanwege staar. Een vriend van mijn broer was een buitenlandse oogarts en toen al, in 1970, was er zoiets als een staaroperatie. Hij bezwoer mijn Opa om hem te mogen opereren, “laat mij twintig minuten mijn gang gaan en u ziet weer als nooit te voren”. Mijn Opa antwoordde: “Heb ik niet nodig, want ik luister toch alleen maar naar de radio!”. En daarmee was voor hem de kous af. Maar ja hij was ook al achter in de tachtig en had zoveel meegemaakt in zijn leven dat hij het allemaal niet meer zo helder hoefde te zien. Hij dronk zijn dagelijkse borreltje, matig maar regelmatig en rookte overmatig zijn sigaartjes en tien jaar later kiepte hij gewoon om, zonder poespas. God in de hemel was hem toch niet vergeten en hij vond het prima zo. Ik heb met mijn ogen heel veel mogen zien, heb de gelegenheid gepakt, toen ik nog jong was, om te reizen en aan het wonder dat wereld heet te mogen ruiken. Voor mij des te relevanter gezien alle medische mankementen waar ik sinds mijn jeugd mee moet leven. Het is uitgelopen in (misschien vindt menigeen dat gek) postzegel verzamelen en filatelie. Nu heb ik net de tweede staaroperatie achter de rug en verdorie, met een leesbrilletje slechts, zie ik weer helder en duidelijk. Mijn vertrouwen in de medische vaardigheden en dus de mensheid, groeit nog steeds met de dag.

Mijn postzegelcatalogi zijn weer leesbaar zonder vergrootglas. Het lezen van een boek is geen lastige en vermoeiende opgave meer. Het motto: ‘pluk de dag’ heeft weer een nieuwe betekenis gekregen. Aan de slag!