Nee, China spaar ik niet, maar in mijn schoenendoos ‘diversen’ was wel een enkel Chinees poststuk te vinden. Geschiedenis en filatelie van China zijn heel interessant maar voor de meeste van ons een ver-van-mijn-bed show.
Gerelateerde artikelen
Nemen wij de donkere zestiger jaren in China, toen het land van dictator Mao Zedong (1893-1976). Het waren de jaren van de zogeheten ‘Culturele Revolutie’ die honderdduizenden het leven heeft gekost. Bendes opgehitste jongeren trokken door de straten, zwaaiend met het rode boekje, en bestormden de woningen van hen die wat welvarender en meer ontwikkeld waren, en daarom verdacht. Tempels, musea, kunstschatten moesten er aan geloven.
In die tijd was ik werkzaam in Haarlem. Van een van de dames op kantoor kreeg ik het hier afgebeelde (voor- en achterzijde) poststuk, zijnde de omslag van een brief die ze van haar verloofde had gekregen. Die verloofde was marconist op het Nederlandse vrachtschip ‘Duivendrecht’ dat toen een Chinese haven aandeed. Vervolgens rustte dat poststuk zowat een halve eeuw in mijn doos ‘diversen’, wie wat bewaart die heeft wat.
Het zou nog steeds in deze doos liggen ware het niet dat ik een veiling heb bezocht waar ik een deel van mijn postzegels ter verkoop aanbood. De heren vroegen of ze dit poststuk ook mochten veilen, tja waarom niet.
De veiling vond 14-17 september plaats en de resultaten zijn binnen. En zie: het bewuste poststuk is afgehamerd voor 550 euro! Ongekend! Ik ben zeer dankbaar maar vraag me af: waarom? Een mogelijke reden is dat particuliere Chinese brieven uit die tijd zeer schaars zijn. Je keek wel uit om een brief te versturen, want dan stond je te kijk als geletterd en dus ontwikkeld, potentieel verdacht dus tijdens de ‘culturele revolutie’. Bovendien bracht je de geadresseerde in gevaar. De oplagecijfers van deze Mao-postzegels zijn me onbekend maar zouden de theorie kunnen onderbouwen. Intussen mag ik de Grote Roerganger en zijn wandaden dankbaar zijn.
Reacties (4) Schrijf een reactie
Hallo Philip,
Omdat een briefje nu een paar honderd Euro opbrengt, ten gevolge van het bewind ” van de Grote Roerganger en zijn wandaden ” moet je dankbaar zijn????
( zie je laatste zin )
Daardoor moeten we vergeten dat tijdens, en door het bewind van Mao 70.000.000 slachtoffers vielen?
Je zal het natuurlijk wel niet zo bedoelen, maar het staat er wel.
Tijdens de culturele revolutie was postzegels verzamelen verboden. Verzamelen was “beleggen” en dus kapitalisme. Daardoor zijn zeer veel zegels verloren gegaan. Gebruikte zegels op enveloppen werden weggegooid en de verzamelaars die er nog waren durfden natuurlijk niet meer de nieuwste postzegels op het postkantoor te kopen.
Je zou haast zeggen: zonde dat je het verkocht hebt. Wel een zeer interessant verhaal!
Ben een van de bewuste heren van het veilinghuis waar Philip het over heeft. De reden is puur een kwestie van getallen. Binnenlands gebruikt werden deze zegels idd nauwelijks vanwege de redenen hier boven genoemd, en de oplagen lagen tijdens het hoogtepunt van de Culturele Revolutie (1966-1970)tussen de half miljoen en een miljoen zegels. Als je bedenkt dat er in de laatste jaren naar men schat zo’n 30 miljoen Chinezen aan het verzamelen geslagen zijn…..is ook de prijs van een dergelijk poststuk geen verrassing meer…
Schrijf een reactie
(registratie is niet nodig)