De serie postzegels uitgegeven in 1894 werd herdrukt in 1896 en 1897 doch met andere kleuren, waarbij de waarde aanduiding in donker groen werd aangebracht. De Postmeester-Generaal in Pretoria had bekend gemaakt dat hij streefde naar uniformiteit van het kleurgebruik voor de postzegels. Daartoe had hij een schema opgesteld voor kleuren voor de waarden van ½ Penny (groen) tot en met Vijf Pond (donkerbruin).
Gerelateerde artikelen
De eerste zegel uit de serie, die van 6 Pence, verscheen op 9 februari 1896. Daarna volgden de overige waarden met ongeveer een maand verschil.
Naast het vaststellen van de kleuren gaf de Postmeester-Generaal ook nog een overzicht van de aantal verkochte postzegels in de jaren 1894 en 1895. Om enkele cijfers te geven: De waarde van 1 Penny was het meest in trek: 4.742.630 in 1894 en 10.091.950 in 1895. Een enorme toename dus. En van de Vijf Pond? In 1894 waren dat 1.114 stuks en in 1895 waren het er 2.006 stuks, heel weinig!
We gaan nu naar het jaar 1912 toen een artikel was verschenen in de ‘Schweizer Briefmarken Zeitung’ in het nummer van februari met de kop: ‘De Transvaal-Overstroming van 1911’. Geen wateroverlast, maar postzegelnadruk overlast! Wat was er gebeurd? In de zomer van 1911 werd de postzegelmarkt overspoeld met grote hoeveelheden postzegels uit Transvaal. Het waren vooral de uitgiften van 1885 tot en met 1897, inclusief de opdrukken. Veelal in blokken van vier maar soms ook in veldelen van 60 stuks. Men dacht eerst dat het partijen waren afkomstig uit voorraden op de postkantoren die na de Boerenoorlog in beslag waren genomen door de Britten, maar al snel bleek dat niet het geval te zijn. Een speculant uit Parijs, de uit Perzië afkomstige heer Mirza Hadi, was de boosdoener! Hij had opdracht gegeven aan Joh. Enschedé om grote hoeveelheden postzegels van Transvaal bij te drukken. Dat kon, omdat de drukplaten nog aanwezig waren. Het waren dus nadrukken die niet door de postdienst waren besteld. Men kan deze onder andere herkennen aan het dunnere en wittere papier dat voor de nadrukken is gebruikt. Ook gestempelde nadrukken zijn bekend, waarbij de stempelafdrukken meestal vals zijn.
Zelf dacht ik in het begin dat ik een kostbaar exemplaar van de Vijf Pond in mijn verzameling had, maar dat viel tegen! Het was een vervalsing, kijk maar eens naar de letter A. Zelfs geen nadruk was het, zoals hierboven ook is afgebeeld, afkomstig uit de partij van Mirza Hadi.
Wel zijn er meer nadrukken in omloop geweest dan originele postzegels. En dat geldt voor alle postzegels die in de genoemde periode zijn uitgegeven. Het zijn ‘souvenirs’ ter herinnering aan de heer Mirza Hadi en zijn praktijken. En het ongetande paartje? Een mooie vervalsing waarvan men zegt dat deze vervaardigd is door meester-vervalser Jean De Sperati. Daarvan heb ik ooit een veldeel gezien van 15 stuks op een albumblad, samen met een veldeeltje van zeven stuks ongetande zegels en een los exemplaar van 2½ Penny. Zij kwamen voor in een album van François Fournier. Of was hij de vervalser? Veel goud werd gevonden in Transvaal, maar op filatelistisch gebied is het niet alles goud wat er blinkt…
Reacties (0)
Schrijf een reactie
(registratie is niet nodig)