Op een van onze eerste reizen naar Groot-Brittannië stond natuurlijk de stad Londen op nummer één. En wie naar Londen gaat als toerist kan de voornaamste bezienswaardigheden niet missen: De Tower Bridge, Buckingham Palace, St Paul’s Cathedral, Trafalger Square, het Wisselen van de Wacht en zeker de Big Ben behorende bij het House of Parliaments. Het was midden augustus 1976 en we hadden geluk!
Gerelateerde artikelen
Op een bord naast de toegangsdeur van een van de hoektorens van het House of Parliament was aangekondigd, dat er een rondleiding zou plaatsvinden in het House of Commons, het Britse Lagerhuis.
Deze kans moesten we niet voorbij laten gaan. We hebben inderdaad met enkele andere toeristen een aantal zalen, kamers en gangen bezocht. We hebben op de bank gezeten van de premier en gekeken naar de wolzak onder de stoel van de ‘Speaker’. En ook de lessenaar met de twee kisten waar de ellenlange betogen werden gehouden.
Maar in een van de gangen zagen we een postkantoor. Naast een van de loketten stond een kaartenmolen, dus enkele kaarten gekocht en postzegels uit de automaat. Maar toen we de kaarten wilden laten stempelen werd ons gewezen op de brievenbus die verderop stond. Dat was niet de bedoeling! Ik wilde graag een stempelafdruk van dit postkantoor. Dus een nieuwe kaart uit de molen gehaald, beschreven en: als aangetekend poststuk aangeboden.
Dat kostte me wel 52p, maar dat had ik er graag voor over. Zoals gebruikelijk werden twee blauwe strepen op het poststuk geplaatst: een vakje voor de postzegels, een vakje voor de aantekenstrook en eventueel de afzender en een vakje voor de geadresseerde. Omdat de stempelafdruk op de postzegels niet goed overkwam heb ik gevraagd om nóg een afdruk, in het vierde vakje. Dat werd netjes gedaan.
Na afrekening van de 52p kreeg ik ook nog een bewijs van terpostbezorging en na thuiskomst moest ik de kaart op het postkantoor gaan afhalen. Toch een mooi souvenir van onze eerste reis naar Londen. Gaat u ook wel eens naar een postkantoor als u op vakantie bent?
Reacties (2) Schrijf een reactie
Ik ken iemand die stuurt zichzelf post uit de gevangenissen die hij regelmatig “bezoekt”. Ook dat kunnen leuke? aandenkens zijn.
Jazeker, en het levert altijd leuke verhalen en misverstanden op. Maar ik doe het niet zo uitgebreid als jij Cees, ik koop gewoon wat zegels.
Schrijf een reactie
(registratie is niet nodig)